🌹 سهم امروز نهج البلاغه ، خطبه ۱۸۲ ┄┄┅┅✿❀🍃🌹🍃❀✿┅┅┄┄ 📜 #خطبه182 : ( از نوف بكالی نقل شد كه امام علیه السلام در سال ۴۰ هجری قمری در اواخر عمر خود در شهر كوفه بر روی تخته سنگی كه جعده بن هيبره مخزومی برای او نصب كرد ايستاد و اين سخنرانی را ايراد كرد ، در حالی كه پيراهنی خشن از پشم بر تن داشت و شمشيری با بندی از ليف خرما به گردن آويخته و بر پاهای مباركش ، كفشی از ليف خرما داشت و بر پیشانی او پینه از کثرت سجود آشکار بود ، فرمود : ) 1️⃣ ستايش پروردگار سبحان 🔻 ستايش خداوندی را سزاست که سرانجام خلقت و پايان کارها به او باز می گردد . خدا را بر احسان بزرگش و برهان آشکار و فراوانی فضل و آنچه بدان بر ما منّت نهاده است می ستائيم ، ستايشی که حقِّ او را اداء کند و شکر شايسته او را به جا آورد ، به ثواب الهی ما را نزديک گرداند و موجب فراوانی نيکی و احسان او گردد . از خدا ياری می طلبيم ، ياری خواستن کسی که به فضل او اميدوار و به بخشش او آرزومند و به دفع زيانش مطمئن و به قدرت او معترف و به گفتار و کردار پروردگار اعتقاد دارد . به او ايمان می آوريم ، ايمان کسی که با يقين به او اميدوار و با اعتقاد خالص به او توجّه دارد و با ايمانی پاک در برابرش کرنش می کند و با اخلاص به يگانگی او اعتقاد دارد و با ستايش فراوان خدا را بزرگ می شمارد و با رغبت و تلاش به او پناهنده می شود . 2️⃣ راه های خداشناسی 🔻 خدا از کسی متولّد نشد تا اینکه بخواهد در عزّت و توانايی دارای شريک باشد . فرزندی ندارد تا وارث او باشد . وقت و زمان از او پيشی نگرفت و زيادی و نقصان در او راه ندارد . خدا با نشانه های تدبير استوار و خواسته های حکيمانه در خلق نظام احسن ، در برابر عقل ها آشکارا جلوه کرده است . از نشانه های آفرينش او خلقت آسمان های پا بر جا ، بدون ستون و تکيه گاه است . آسمان ها را به اطاعت خويش دعوت و آن ها بدون درنگ اجابت کردند . اگر اقرار آسمان ها به پروردگاری او و اعتراف شان در اطاعت و فرمانبرداری از او نبود ، هرگز آسمان ها را محلّ عرش خويش و جايگاه فرشتگان و بالا رفتن سخنان پاک و اعمال نيک و صالح بندگانش قرار نمی داد . ستارگان را نشانه های هدايت گر بيابان ماندگانِ سرگردان قرار داد ، تا به وسيله آن ها راهنمايی شوند ، ستارگانی که پرده های تاريکِ شب ، مانع نور افشانی آن ها نمی گردد و نمی تواند از نور افشانی و تلألو ماه در دل آسمان جلوگيری کند . پس پاک است خدايی که پوشيده نيست بر او سياهی تيره و تار بر روی ناهمواری های زمين و نه در قلّه های کوتاه و بلند کوه ها و نه غرّش رعد در کرانه آسمان و نه درخشش برق در لابلای ابرها و نه وزش بادهای تند و طوفان و نه ريزش برگ ها بر اثر بارش باران و نه محلِّ سقوط قطرات باران و نه مسير کشيده شدن دانه ها به وسيله مورچگان و نه غذاهای کوچکِ ناديدنی پشه ها و نه آنچه که در شکم حيوانات مادّه در حال رشد است ( خدا به همه آن ها آگاه است ) . 3️⃣ خداشناسی 🔻 حمد و سپاس خداوندی را سزاست که همواره وجود داشت ، پيش از آن که کرسی يا عرش ، آسمان يا زمين ، جن يا انس ، پديد آيند . خداوندی که ذات او را فکرها و عقل های ژرف انديش نمی توانند بشناسند و با نيروی انديشه نمی توانند اندازه ای برای او تصوّر کنند . هيچ سؤال کننده ای او را به خود مشغول نسازد و فراوانی عطا و بخشش از دارايی او نکاهد ، برای ديدن به چشم مادّی نياز ندارد و در مکانی محدود نمی شود . همسر و همتايی ندارد و با تمرين و تجربه نمی آفريند و با حواس درک نشود و با مردم مقايسه نگردد . خدايی که بدون اعضاء و جوارح و زبان و کام با حضرت موسی (علیه السلام) سخن گفت و آيات بزرگش را به او شناساند . ای کسی که برای توصيف کردن پروردگارت به زحمت افتاده ای ! اگر راست می گويی جبرئيل و ميکائيل و لشکرهای فرشتگان مقرّب را وصف کن ، که در بارگاه قدس الهی سر فرود آورده اند و عقل هايشان در توصيف بهترين آفريننده ، سرگردان و درمانده است . تو چيزی را می توانی با صفات آن درک کنی که دارای شکل و اعضاء و جوارح و دارای عمر محدود و أجَلِ معيّن باشد . پس جز الله خدايی نيست که هر تاريکی را به نور خود روشن کرد و هر چه را که جز به نور او روشن بود ، به تاريکی کشاند . @mahman11