#زندگینامہ_شهید_عباس_دوران
✍سر لشکر خلبان شهید عباس دوران در۲۰ مهر ماه سال ۱۳۲۹ در شهرستان شیراز در یک خانواده مذهبی دیده به جهان گشود و پس از گذراندن دوران ابتدایی پای به دبیرستان نهاد.
در سال ۱۳۴۸ موفق به اخذ مدرک دیپلم طبیعی از دبیرستان سلطانی شیراز گردید. ودر همین سال به استخدام فرماندهی مرکز آموزش هوایی در آمد. در سال ۱۳۴۹ به دانشکده #خلبانی نیروی هوایی راه یافت و پس از گذراندن دوران مقدماتی پرواز در ایران، در سال ۱۳۵۱ برای تکمیل دوره خلبانی به #آمریکا رفت.
او ابتدا در پایگاه (لکلند) دوره تکمیلی زبان انگلیسی را طی نمود و سپس در پایگاه (کلمبوس) در ایالت(می سی سی پی) موفق به آموختن فن خلبانی و پرواز با هواپیماهای بونانزا، تی۴۱ – تی ۳۷ گردید. در یکی از تمرینات ورزش اسکیت، متاسفانه دراثر برخورد با زمین پای چپ او مصدوم شد و به مدت دوماه از برنامه پروازی باز ماند. پس از بهبودی، دوباره آموزش خلبانی را ادامه داد و پس از دریافت
نشان خلبانی در سال ۱۳۵۲ به #ایران بازگشت و به عنوان خلبان هواپیمایی F4 ابتدا در پایگاه یکم شکاری و سپس در پایگاه سوم شکاری مشغول انجام وظیفه گردید.
با شروع #جنگ_تحمیلے سر از پا نشناخته به #دفاع از ڪیان جمهورے اسلامے پرداخت و با ۱۰۳ سورتے پرواز جنگے در طول عمر ڪوتاه امّا پر بارش، یڪے #قهرمانان دفاع مقدس شناخته شد.
شهید خلبان عباس دوران همواره به دوستان و همڪارانش تأڪید مے ڪرد ڪه هرگز تن به #ذلت نخواهد داد و اگر در حین پــرواز مورد اصابت موشڪ دشمن قرار گیرد، هواپیماے سانحه دیده را بر سر دشمن زبون خواهد ڪوبید وهمان طور ڪه دیدیم بر این پیمان خویش صادقانه ایستاد و جان فدا ڪرد ومصداق آیه شریفه(من المؤمنین رجال صدقوا ما عــدوا الله ...) شد.
شهید عباس دوران در هفتم آذر ۱۳۵۹ در عملیات(مروارید) حماسه اے بزرگ آفرید وبه ڪمک شهید خلبان حسین خلعتبرے پنج فروند #ناوچه#عراقے را در حوالے اسڪله (الامیه) و (البڪر)منهدم ساخت وبقایاے آن را به قعر آب هاے نیلگون #خلیج فارس فرستاد.
به گفته یڪے از همرزمان خلبانش، در یڪے از نبردهاے هوایے ڪه فرماندهے دو فروند هواپیما را به عهده داشت،به مصاف ۹ فروند از جنگنده هاے دشمن رفت و با ابتڪار عمل و مهارتے خاص، یڪ فروند از هواپیماهاے دشمن را سرنگون وهشت فروند هواپیماے دیگر را مجبور به فرار از آسمان میهن نمود.
خلبان شهید عباس دوران همواره در عملیات جنگے پیش قراول بود وبراے دفاع از میهن اسلامے و حفظ و حراست آن لحظه اے آرام و قرار نداشت اوسرانجام در سحرگاه روز ۳۰ تیر ماه سال ۱۳۶۱ ڪه لیدرے دسته پرواز را به عهده داشت،به قصد ضربه زدن به شبڪه دفاعے و امنیتے نفوذ ناپذیر مورد ادعاے صــدام به پنج نفر از زبده ترین خلبان نیروے هوایے در حالے ڪه هنوز ستیغ آفتاب ندمیده بود، با اراده اے پولادین به #پالایشگاه (الدوره) یورش بردند وچندین تن بمب هواپیماهاے خود را بر قلب دشمن حاڪمان جنگ افروز عراق ریختند وپس از نمایش قدرت و #شڪستن دیوار صــوتے در آسمان #بغداد هنگام بازگشت هواپیماے لیدر مورد اصابت موشڪ دشمن واقع شد وشهید دوران اگر چه اجازه ترڪ هواپیما را به همرزم خلبانش (ستوان یڪم منصور ڪاظمیان) در عقب ڪابین داد، امّا خود به رغم اینڪه مے توانست با استفاده از چتــر نجات سالم فرود آید، #صاعقه وار خود و هواپیمایش بر متجاوزان ڪوبید و بدین ترتیب #مانع از برگزارے اجلاس سران #غیرمتعهدها به ریاست صـدام در بغداد شد.
پس از سالها انتظار در تیرماه۱۳۸۱ بقایاے پیڪر شهید دوران توسط ڪمیته جستجوے #مفقودین به میهن منتقل شد ودر پنجم مرداد ۱۳۸۱ طے مراسمے رسمے با حضور رییس مجمع مصلحت نظام،مسئولان ڪشور ولشڪرے
خانواده شهید و بستگان در میدان صبحگاه ستاد نیروے هوایے،بر دوش همرزمان خلبانش تشییع شد.
پیڪر مطهر آن شهید تیز پرواز سپس براے خاڪ سپارے با یڪ فروند هواپیماے سے ۱۳۰ به زادگاهش شیراز منتقل شد.
شهید خلبان ،عباس دوران به هنگام شهادت ۳۲ سال داشت و امیر رضا تنها یادگار اوست.
#شهیـد_عباس_دوران 💐
@mahman11