بعد از عملیات تا مدت‌ها سردرد داشتیم. تا یک روز هواپیما آمد و اطراف ما را بمباران کرد و سنگر نمازخانه که ما درآن نماز می‌خواندیم روی سرمان خراب شد. از فرصت استفاده کردیم و به همراه دیگر مجروحان به بهداری رفتیم. وقتی نوبت‌مان شد دکتر بعد از معاینه گفت: پرده گوش‌تان پاره شده، احتمالاً عصب‌های گوش درونی‌تان هم قطع یا آسیب دیده هر موقع مرخصی رفتی به بیمارستان برو و درمانت را ادامه بده. [1] راوی : غلامعلی مسرور [1]ولی این سردرد، شیرین‌ترین دردی بود که یادآور اتحاد و شجاعت فرزندان ارتش در یک منطقه بحرانی بود. برای همین پی درمانش نرفتم. برگرفته از کتاب " کد 121 " به کوشش مهرنوش گرجی ، افتخار فرج و سیده نجات حسینی