بخش ۲ حسرتیله بیرده شیرِ داوره باخدی گوزی بیر باخیشدا مرتضانی یاندیروب یاخدی گوزی دل شهادت ذکرینه گویا اولوب آخدی گوزی آقتابِ برجِ عصمت دفعتا" تاپدی زوال چون کفن پوش اولدی جورِ روزگارون خسته سی او اولدیلار آگه بو حاله قلبینون دلبسته سی باغِ جنتّده اولان زینت ایکی گلدسته سی یعنی گُل رخسار حسن ، بیرده حسینِ مه جمال بیر خدا بیرده علی بولدی نه حاله قالدیلار اوزلرین بیردن آنا تابوتی اوسته سالدیلار بیر سوزیله روحِ زهرانین قرارین آلدیلار عرض ایدوبله ساقلیقون تک دور بیزی آغوشه آل بو یانیلقی سوز ایله پوزدی او غم رنجیده سین یاندیریب یاخدی بو دنیانین مصیبت دیده سین آچدی قول ، آغوشه آلدی ایکی نورِ دیده سین آغلادی گوگده ملایک ، یرده شاهِ بی مثال سس یتیشدی یاعلی گیتدی ملکلردن قرار قیل بو شیرین دللری تابوتِ زهرادن کنار خوش دلیله دیندیریب هم ایتدی لطفِ بی شمار تا آیردی نعشِ زهرادن او شاهِ خوش خصال هاردا قالمیشدی او گون یارب همان شیرِ خدا اوندا که اوغلی حسین ایتمیشدی جان عطشان فدا ایلییدی تا ربابی قانلی نعشیندن جُدا سینه سی اوسته که دوشموشدی او مرغِ بسته بال نه یارالیدی بتولین پیکری نه عوریدی نه سینیق خنجر شکسته تیغیله مستوریدی نه یارالی نعشی اوسته اشقیا مأموریدی نه کنارینده حیاسیز دشمنیدی نه رجال اوچ یاشیندا بیر بالا یوخ دور و برده مهربان تار و مار اولسون جهانی نسگل اولدی شیعیان گلمدی شیرِ خدا ، امّا که گلدی ساربان عمّه سی زینبده حتّی داده گلدی احتمال تا اوجالدیب نحس الینده تازیانه ساربان گتدی سکّانِ سماواتی فغانه ساربان نیلدی بولمم او طفلِ خوش زبانه ساربان شه بالاسین سینیه آلدی ، دئدی سینمه ده قال گوردی ال چکمور جفاسیندن او قرآن دشمنی سسلدی وورما آتام نعشین ایا شومِ دنی قوی دوروب گللم آپارسان هر دیاره سن منی باخمارام بوینمدا وار بیر قیدِ الفت تک حِبال(ریسمان) اوز وجودیمده من ارزش بولمرم بیر ارزنه (شأنی) آدین قویدولار امّا حسینیلر منه سنده نومید ایتمه یا زهرا امیدیم وار سنه اولما راضی اوغلوین مدّاحی اولسون پایمال. التماس دعای فرج