۲۴ (حضرت زهرا س) ‏(۸بعد از شهادت) مدینه چه شد یار بیمار من کجا رفته تنها طرفدار من چه شد بود و هستم،برفته ز دستم غریبم غریب۲ مدینه کجا رفته همسنگرم که ریزد سرشک از دو چشم ترم چراغ دلم رفت،گل محفلم رفت غریبم غریب۲ مدینه دگر گشته تنها علی کند گریه از بهر زهرا علی غمش کرده پیرم،الهی بمیرم غریبم غریب۲ مدینه علی قد خمیده شده تسلای من اشک دیده شده زدند غمگسارم،دگر بی قرارم غریبم غریب۲ مدینه به زهرا نمودند جفا گلش را نمودند ز شاخه جدا برایم سپر شد،کبود آن قمر شد غریبم غریب۲ مدینه رخش از ستم شد کبود مگر فاطمه دخت احمد نبود رخش گشته نیلی،از آن ضرب سیلی غریبم غریب۲