زمزمه شهادت عبدالله بن الحسن سبک بسوی گودال از خیمه دویدم من عمه عموی من، نشسته بر خاک است ببین تن پاکش، خونی وصد چاک است نگاه او باشد سوی حرم عمه حالت روی او، عمه چه غمناک است وای عمو جانم، وای عمو جانم، وای عمو جانم، وای عمو جانم۲ ________________________ عمو شده تنها، مقابلش لشگر حلقه زده دورش، تیغ ونی وخنجر عمه رهایم کن، روم سوی میدان فدا کنم جانم، بر پسر حیدر وای عمو جانم.... _________________________ کشید دست خود، روانه شد میدان عمو گرفت اورا، در بغلش چون جان مثل عموعباس، بشد جدا دستش گشت فدا جانش، در بغل جانان وای عمو جانم شعر:اسماعیل تقوایی