بسم‌ الله الرحمن الرحیم ساجدینی وخم کرب و بلا ، دیده وه چاو تو وداع حرم خوین خدا ، دیده وه چاو قاتل و مقتل کلِّ شهدا ، دیده وه چاو عصر آو. واقعه قحط حیا ، دیده وه چاو هر چه م روضه شنفتم تو.تمامه دیده آگر و سوختن اهل خیامم توتمامه دیده دیده پاگانه مغیلان دویت ودلبره گان درد شرمندگی له سوختن معجره گان خنده گی شمر و سنان زجر وه یکدیگر مان ساربان و دس یار.قصه ی انگشترمان کاش له کرب و بلا ای همه نیرنگ نیا کاش انگشتر و انگشت له توتنگ نیا روز تشییع حسین تیر سه پر پیرد کرد قوره بیچک،تن سقا،چنی پیرد کرد سره نیزه بی ینت. له خمه چه سیرد کرد خیزران و لب و دندان حسین پیرد کرد ژیره زنجیر تمام بدنت زخمی بی تا چهل سال دلت جوره. تنت زخمی بی شام له روح و تنت تیغه ی تکفیر نیا آگره بام که کفتیه. سرت تیر نیا درد جانسوز تره خنجر و شمشیر نیا وه م.او قهقهه ی حرمله تحقیر نیا مرد تنیای اسیران ،تو یا زین العباد شاهدی له صدقه نان تویا زین العباد -آرمین غلامی (مجنون کرمانشاهی)