بین درودیوار،پریشان شده بودی برخاک تو ای حافظ قرآن شده بودی زهرای کتک خورده ،میان در ویوار محتاج به دیوار ،چه بی جان شده بودی دیدم به سرت فاطمه جان سایه مرگ است کابوس علی،خواب پریشان شده بودی تصویر کن آن لحظه که یارم شده بودی در زیر همان تیغ تو ،رقصان شده بودی تندیس غرورم نشود هاله ای از خاک درکوچه چرا ،دست به دامان شده بودی آوازه ی تنهاشدنم،مانده دراین شهر درشهرتو سرحلقه ی مستان شده بودی درخویش بریزی غم تنهایی یارت از فرط جنون لیلی دوران شده بودی تنهاشده ام دست خودم را بفشارم غمنامه ی باران بیابان شده بودی تنها سخن از یاری تو مانده دراین شهر بریاری من،نقطه ی پایان شده بودی تصویر کنم تیغ تنت را بنوازد ای یاس علی ساقه سوزان شده بودی در کوچه تنگی به زمین خورد گل من پامان خزان بودی ونالان شده بودی آنقدر بسوزی که نماند زتنت هیچ مقتول بدستان زمستان شده بودی بانوبه خیالت نرسد لحظه ی ماندن کز ماندن یک لحظه پشیمان شده بودی دنیای دل عاشقت این است اگر چه در چشم علی پیکره سوزان شده بودی تصویرکن آن تازه نگاهی که به یک رسم درپای علی به کوچه قربان شده بودی از یاس دگرهیچ نماندست نشانی در پنجه ی دیوار گروگان شده بودی لاحول والا قوه الا به غم تو در مذهب حیدرتو مسلمان شده بودی معنای اذان را همه با یاده تودیدم بر منبر دل،جلوه ی جانان شده بودی درمکتب دل ،واژه به واژه همه زهراست (مجنون)به درش بازمسلمان شده بودی رفتی از زندگی حیدرتنها ،چکنم همه رفتند،تــوهم رفتی ازاینجا ،چکنم قول دادی که بمانی به کنارم شب و روز گرگنی قول وقســـم راهمه حاشا،چکنم بسترت پهن شده در وسط این خانه درفراق روی تو،ای گل طاهاچکنم قهرتــــــو قهر نباشد زمن ای فاطمه جان رفتی از باغ پراز کینه اعداچکنم بخدارفتن تو کرده مراخانه بدوش بعده تو ای گل من،یکه وتنها،چکنم کاش(مجنون)همه شب تابه سحرناله کنی من ازاین ناله ی وامانده ی شبها،چکنم آرمین غلامی(مجنون کرمانشاهی) »*****