🔸️نقش شیعه در پیدایش دانش رجال چکیده: در صدر اسلام روش خاصی برای ارزیابی منقولات حدیثی وجود نداشت. شریعت هم راه خاصی را به‌شکل تعبدی و تأسیسی ارایه نکرده بود. با توجه به ضرورت‌های پیش‌آمده پس از عصر پیامبر صلّی الله علیه وآله وسلّم و در زمان خلفا، سفارش به ذکر اسناد در کلام امیرالمؤمنین علی علیه السلام به‌چشم می‌خورد. تقسیم‌بندی و توجه‌دادن به تنوع افراد راوی حدیث را، برای اولین بار در کلام امیرالمؤمنین علیه السلام می‌بینیم؛ در آن زمان راویان را در چهار طیف دسته‌بندی کردند؛ برخی را منافق، برخی را غیرحافظ، برخی را غیرضابط و برخی را ثقه ضابط حافظ معرفی می‌کنند و وظیفه مردم را نیز نسبت به روایات این اشخاص، معین می‌کنند. نخستین کتاب با کاربرد رجالی به‌شکل ابتدایی آن، در عصر امیرالمؤمنین علیه السلام و به‌وسیله عبیداللّه‌بن ابی‌رافع پدید آمد، اما تألیف رجالی مصطلح در اواخر قرن دوم و در ابتدای قرن سوم هجری با تألیفات عبداللّه‌بن جبله کنانی (م 219ق) و حسن‌بن محبوب (م 224ق) و حسن‌بن علی‌بن فضال (م 224ق) آغاز و پس از ایشان پی گرفته شد. دیگر مذاهب اسلامی هم در قرن سوم هجری پس از این بزرگان، به تألیف رجالی دست زدند. 📖مطالعه تفصیلی: http://mk6.ir/RqEdP 🆔 @makarem_ir