⁉️ آیا «شفاعت» با اصل «توحید» در تضادّ است؟ ✍️ پاسخ اجمالی: شفاعتى كه «قرآن» ذكر كرده و از آن دفاع مى كند شفاعتى است كه خط اصلى آن به «اذن خدا» بر مى گردد و تا او اجازه شفاعت ندهد كسى حق شفاعت ندارد و به تعبير ديگر شفاعتى است از بالا و به اذن پروردگار، نه شفاعتى همچون شفاعت اطرافيانِ سلاطينِ جور شفاعتى از سوى پائين و براساس روابط شخصى. اين گونه شفاعت، تأكيدى است بر مسئله توحيد؛ چرا كه خط اصليش از ناحيه خدا گرفته مى شود، توحيدى خالى از هرگونه شرك؛ ولى وهابيان - كه شفاعت «قرآن» را با شفاعت هاى شيطانى اطرافيان سلاطين اشتباه كرده اند - آن را انكار كرده و با اصل توحيد در تضادّ مى دانند در حقيقت آنها به پندارهاى خود در اين مسئله ايراد كرده اند نه به مسئله شفاعت قرآنى. شفاعت در حقيقت يك نوع سببيّت براى نجات است، همان گونه كه اعتقاد به وجود اسباب در عالم آفرينش و تكوين (مانند تأثير تابش آفتاب و بارش باران در پرورش گياهان) با اصل توحيد هرگز منافات ندارند؛ زيرا تأثير اين اسباب همه به فرمان و اذن خداست و در حقيقت كار آنها يك نوع شفاعت تكوينى است، همچنين در عالم شريعت نيز وجود چنين اسبابى براى مغفرت و آمرزش و نجات، آن هم به اذن الله نه تنها منافات با توحيد ندارد؛ بلكه تأكيدى بر آن است و اين همان چيزى است كه آن را شفاعت تشريعى مى ناميم. ✍️ پاسخ تفصیلی: makarem.ir/maaref/l/0418165 📖 مطالعه بیشتر: http://mk6.ir/TkJxP ______________