قوم‌گرایان صورتی ما امروز با دو صورت از قومگرایی در کشور مواجهیم. اولی قوم‌گرایی تجزیه طلبانه است که به صورت آشکار کشور و ملتی واحد به نام ایران را به رسمیت نمی‌شناسد و دهه‌هاست ساکن کوه‌ها و غارها و مناطق صعب‌العبور شده و با کمک مالی و نظامی غرب و همسایگان و اسرائیل و با روش‌های تروریستی در تلاش برای ایجاد ناامنی و جنگ قبیله‌ای در ایران است. گروه دوم قوم گرایان صورتی است. این جریان در مجلس و دولت و شورای شهر و شهرداری‌ها و دانشگاه‌ها و مدارس و ادارات کشور حضور دارد. از بودجه و اموال عمومی ایرانیان حقوق و دستمزد دریافت می‌کند، عموما از رانت‌های خوبی برخوردار است، ناکارآمدی خود را زیر عصبیت قومی- قبیله‌ای و زبانی پنهان می‌کند و همیشه هم در حال جعل دوگانه‌های دروغین و دامن زدن به شکاف‌های اجتماعی است. ایشان که ادعای ریاست‌جمهوری را هم دارد هنوز: - تفاوت قومیت و زبان را نمی‌داند و تصور می‌کند قومیت با زبان ساخته می‌شود. - با اینکه عموم حاکمان ایران آذربایجانی هستند، بارها از پایمالی حقوق ترک‌زبان‌ها سخن گفته و مدام در حال دمیدن به آتش جنگیست که هیزم آن در ترکیه و باکو تهیه شده. فرهاد قنبری @makshufatEita