🌺تأملی در نهج البلاغه :🌺 🍂حکمت ١٣٣: الدُّنْيَا دَارُ مَمَرٍّ، لَا دَارُ مَقَرٍّ؛ وَ النَّاسُ فِيهَا رَجُلَانِ، رَجُلٌ بَاعَ فِيهَا نَفْسَهُ فَأَوْبَقَهَا، وَ رَجُلٌ ابْتَاعَ نَفْسَهُ فَأَعْتَقَهَا. ⚡️ ترجمه : دنيا سراى عبور است نه سراى اقامت. و مردم در دنيا دو گونه اند: بعضى خود را فروختند و خويش را هلاك كردند و بعضى خود را خريدند و آزاد كردند. 🔴 آنها که دنیا را هدف مى بینند، دنیا برایشان قرارگاه است، و بنابراین تمام سرمایه عمر و زندگى را با متاع اندک دنیا و لذات و هوس هاى آلوده آن معاوضه کرده، و گویى خود را فروخته و به صورت برده اى در آمده و در نتیجه موجب هلاکت خویشتن شده اند. 🍁 و برای آنان که به دنیا به عنوان وسیله اى مى نگرند، دنیا گذرگاه است، که گویى قبلاً اسیر نفس و برده شیطان بوده و سپس با اطاعت پروردگار خود را خریدارى کرده و آزاد نموده اند. ڪانال ما را بہ اشتراڪ بگذارید👇 ❣الّلهُــمَّ عَجِّــلْ لِوَلِیِّکَــــ الْفَــرَج❣ ╭━═━🍃❀🌺❀🍃━═━╮ @maktab_ommeabiha ╰━═━🍃❀🌺❀🍃━═━╯