💟گفتگوهای زیر، نمونه‏ ای از رابطۀ عاطفی میان پدر و مادر با فرزندشان در طول زندگی است. 🔸وقت بیدار کردن برای نماز صبح: عزیز دلِ مادر! بلند شو که خدا منتظره. 🔹بعد از خواندن نماز صبح: قربونت بشم! وقتی نماز می‏خونی، خیلی خوش‏حال می‏شم. 🔸در هنگام خوردن صبحانه: دورت بگردم! عجله نکن عزیزم! هنوز وقت داری. این جوری، صبحونه به دلت نمی‏شینه. 🔹وقت بدرقه کردن برای رفتن به مدرسه: منتظر می‏مونم تا برگردی. مواظب خودت باش. 🔸وقت برگشتن از مدرسه: خدا قوّت! خوش اومدی. شکر خدا که دوباره خونه‌مون باصفا شد. 🔹وقت ناهار: تا نیومدی، دست به غذا نزدم. وقتی سرِ سفره نیستی، غذا هر چه‌قدر هم که خوش‏مزه باشه، بی‏ مزه است. 🔸وقتی فرزند در حال درس خواندن است: خدا قوّت عزیز دلم! 🔹وقتی فرزند به دستور، پدر خرید کرده و برگشته: دست گلت درد نکنه! الهی که هر چی از خدا می‏خوای، بهت بده. 🔸شب، وقت خواب: شبت به خیر گلم! 🔹سال‏روز تولّد فرزند: من خدا رو شکر می‏کنم که تو رو به من داد. از این که تو رو دارم، خیلی خوش‏حالم. 🔸وقت بدرقه کردن برای رفتن به اردو: مطمئن باش امروز، خیلی بهم سخت می‏گذره. من صبح تا ظهرم که نیستی، بهم سخت می‏گذره. چه برسه به امروز که قراره تا شب نبینمت. 🔹وقت برگشتن از اردو: خدا رو شکر که دوباره خونه‌مون رونق گرفت. نمی‏دونی چه‏قدر خوش‏حالم که برگشتی. ✅تمام این گفتگوها، ابراز محبّت زبانی با واژه ‏های مختلف است. البته تردیدی نیست اگر پدر و مادرها، بویژه‏ مادرها، بخواهند هنر خود را در محبّت به نمایش بگذارند، خیلی بهتر و طبیعی‏ تر از آنچه ما در این نوشتار آوردیم، محبّت خواهند کرد. مهم آن است که والدین به ضرورت محبت زبانی پی ببرند و آن را دست کم نگیرند . 📚منِ دیگرِ ما، کتاب دوم، ص ۱۰۰ #من_دیگر_ما #کتاب_دوم #گزاره‌های_رفتاری #تربیت_فرزند