منـــــــــــتظر به شــــــدت به اضطرار، گرفتاری و مظــــلومیت مــــــولایش توجـــــــــه دارد و از آن غــــــــفلت نمی‌کند. آتــــــــــــــــــشی ســـــوزناک و دردی عمـــــــــــــــیق وجود مـــنتظر را فرا گرفته و از ایــــــن که می داند مـولایـــــــــــــش در چه حالی به سر میبرد. و هنوز شرایط ظهور او فراهم نــشده است، به شــدت دردمند و بی تاب اســـــت. اساساً بی تـــــــابی و بی قـــــــراری و روزشــــماری رکن اصلی مــــــفهوم انتـــــــظار اســــــــــت که بدون اینها انتـــــــظاری وجــــــــود نخـــــــــواهد داشت.