⭕️ انسان در کسب‌وکار، تجارت، زراعت و صنعت، با همان اندیشه‌های خویش، چنان دوندگی می‌‌کند که در هنگام عمل هیچ اسمی از خدا، پیغمبر و امام در میان نیست؛ اما وقتی در مسجد حاضر می‌شود این اسمها به میان می‌آید! 🔹خدایی را که انسان فقط در مسجد پیدا کند، بدرد نمی‌خورد! باید همیشه با او باشد؛ در بازار، در دادوستد و گیر‌ودار، در سکون و حرکت، در خواب و بیداری؛ باید در همۀ احوال با او باشد! 🔹با هر کسی که صحبت می‌کند باید مواظب باشد که این شخص، پیکِ خداست؛ نباید بر سر او کلاه بگذارد؛ که اگر چنین کند در حقیقت بر سر خدا کلاه گذاشته است! 🔹مثلاً اگر مشتری، نصرانی (مسیحی) و بی‌اطلاع است نباید جنس خود را به بهانۀ اینکه این شخص نصرانی است دولّا‌پهنا بفروشد. یا مثلاً بگوید چون فلان کس، آدمِ متقلّبی است پس جیبش را بیشتر خالی کنیم. این درست نیست! 🔹انسان با این اعمال، در آن عالَم، در سلکِ اهل غفلت داخل می‌شود، که در چنین حالتی دیگر او را راه نمی‌دهند. 📝 حضرت علامه طهرانی قدّس‌الله‌سرّه 📚 ج 2 ص 41؛ منقح و ملخص. @maktabe_vahy 🌸.🌸.🌸.🌸.🌸