🔘نگاه عرفای الهی به عاشورا از دو زاویه است🔘 🔹عارف الهى و حكيم صمدانى و موحّد ربّانى، پيوسته در ديدگاهش به حوادث و پديده هاىِ عالمِ خلقت، دو منظرِ متفاوت و مختلف و جداى از يكديگر قرار دارد. و در نگاهش به يك حادثه و قضيّۂ تاريخى، آن حادثه را به دو اصل و دو جايگاهِ خاصّ خود بر می گرداند و جاى هر كدام را به اشتباه با جاى ديگر عوض نمی كند. 🔹و حساب خدا را به حساب خلق و يا بالعكس نمی‌گذارد و شيرين را شيرين و ترش را ترش می نگرد، سياهى را سياهى و سفيدى را سفيدى می بيند و هر دو را به خداى متعال نسبت می دهد. 🔹كار شنيعِ شمر و يزيد را از جهت انتساب به نفسِ شرير و خبيثِ آنان به خدا نسبت نمی‌دهد، در عين اينكه اين عمل را موجبِ قُرب و بَهاء و عظمت و مَجد و وصول به مقامِ شفاعت كبرى براى حضرت سيّدالشّهداء عليه السّلام میداند و به اين مسأله يقين دارد. 🔹و همان مطلبى را معتقد است كه زينب كبرى در مجلس يزيدِ ملعون بر زبان گوياىِ از مبدأ وحى جارى نمود و فرمود: ما رَأيْتُ إلّا جَمِيلًا (تمام آنچه را كه بر ما خاندان، تو و امثال تو انجام داده اى، از ناحيه پروردگار زيبا و نيكو؛ موجب رُقاء و وصول به مدارجِ كمال و فعليّت؛ و ورود به حرم و حريمِ قُدس ربوبى می‌دانیم). و اين است ديدگاه زينب كبرى در دو منظر و دو انتساب. 🔉. آیة اللَه سیدمحمدمحسن حسینی طهرانی. 📗. ص 450 @maktabe_vahy 🔘.🔘.🔘.🔘.