عَن أبِی الصَّلتِ الهَرَوِيِّ : كَانَ الرِّضَا عَلَيهِ السَّلاَمُ يُكَلِّمُ النَّاسَ بِلُغَاتِهِم وَ كَانَ وَاللهِ أفْصَحَ النَّاسِ وَ أعلَمَهُم بِكُلِّ لِسَانٍ وَ لُغَةٍ ، فَقُلتُ لَهُ يَوماً : يَابنَ رَسُولِ اللِه إنِّي لَأعجَبُ مِن مَعرِفَتِكَ بِهَذِهِ اللُّغَاتِ عَلَى اِختِلاَفِهَا ! فَقَالَ : يَا أبَا الصَّلْتِ ! أنَا حُجَّةُ اللهِ عَلَى خَلقِهِ وَ مَا كَانَ اللهُ لِيَتَّخِذَ حُجَّةً عَلَى قَومٍ وَ هُوَ لاَ يَعرِفُ لُغَاتِهِم . ¤¤¤¤¤¤¤ اباصلت هروى ( از یاران حضرت ): امام رضا عليه السلام با مردم به زبان خودشان صحبت مى كرد و به خدا قسم به هر زبانى از اهل آن زبان داناتر بود و رساتر سخن مى گفت. روزى به ايشان عرض كردم: يابن رسول الله ! من از آشنايى شما به اين زبانهاى گوناگون در شگفتم ! فرمود: اى اباصلت ! من حجّت خدا بر آفريدگان او هستم و خداوند حجّتى را براى مردم قرار نمى دهد كه زبان آنها را نداند. اعلام الوری، ج۲، ص۷۰ @maktabn