قال الحسين عليه السلام: يَابْنَ آدَمَ تَفَكَّرْ وَقُلْ اَيْنَ مُلُوكُ الدُّنْيا وَاَرْبابُهَا الَّذينَ عَمَرُوا وَاحْتَفَرُوا أَنْهارَها وَغَرَسُوا أَشْجارَها وَمَدَنُوا مَدائِنَها، فارَقُوها وَهُمْ كارِهُونَ. 🏴🏴🏴 اى فرزندآدم! انديشه كن وبگو : كجايند پادشاهان جهان و صاحبان دنيا كه آن را آباد كردند و نهرها کندند و درختان كاشتند و شهرها بنا كردند و بعد با ناخرسندى از آنها جدا شدند؟ ارشاد القلوب، ج 1، ص 29. 🏴🏴🏴🏴🏴 قال الحسين عليه السلام: اِنَّ النّاسَ عَبيدُ الدُّنْيا وَ الدِّينُ لَعْقٌ عَلى اَلْسِنَتِهِمْ يَحوطونَهُ ما دَرَّتْ مَعائِشُهُمْ فَاِذا مُحِّصوا بِالْبَلاءِ قَلَّ الدَّيّانونَ. ‌ 🏴🏴🏴 امام حسین(ع): به راستى كه مردم، بنده دنيا هستند و دين [چیزی است که فقط ] برسرزبانشان می چرخد؛ تا وقتی که اوضاع زندگانی شان مرتب باشد ازدین دم می زنند ؛ اما وقتی که در معرض بلا و امتحان قرار گيرند، دينداران اندک مى شوند. تحف العقول، ص 245 🏴🏴🏴🏴🏴 قالَ الْحُسَيْنُ عليه السلام : لَوْلا ثَلاثَةٌ ما وَضَعَ ابْنُ آدَمَ رَأْسَهُ لِشَىْءٍ: اَلْفَقْرُوَ الْمَرَضُ وَالْمَوْتُ. 🏴🏴🏴 امام حسین(ع)؛ اگر سه چيز نبود آدمیزاد در مقابل چـيزی سر فرود نمى آورد: فقر و بيـمارى و مـرگ. (نزهة الناظر، ص 80) @maktabn