ولادت حضرت علی‌اکبر (ع)، جلوه‌ای از شجاعت و ایمان ✍یاداشت دکتر علیرضاکاوند به مناسبت ولادت حضرت علی اکبر(ع) در دل شب‌های مدینه، نوری در خانه امام حسین (ع) درخشید؛ نوری که بشارت از رشادت و جوانمردی می‌داد. در سال ۳۳  هجری قمری، فرزندی دیده به جهان گشود که سیمای دلربایش، صدای دلنشینش و سیرت آسمانی‌اش، یادآور پیامبر اکرم (ص) بود. او نخستین فرزند امام حسین (ع) بود، و پدرش درباره او فرمود: "هرگاه مشتاق دیدار پیامبر (ص) می‌شدیم، به چهره علی‌اکبر (ع) می‌نگریستیم." اما این جوان رشید و دلیر، نه‌تنها در جمال، بلکه در جلال و شجاعت نیز گواهی بر حقیقت محمدی بود. در روز عاشورا، هنگامی که عطش و غربت خیمه‌های حسینی را دربرگرفته بود، علی‌اکبر (ع) با صلابت، اذن میدان گرفت. گویی صحنه‌های بدر و احد در برابر دیدگان زنده شد. او فریاد زد: "أنا علی بن الحسین بن علی..." و با حمله‌ای حماسی، صفوف دشمن را در هم شکست. دشمنان در حیرت ماندند که این جوان، این همه صلابت را از که آموخته است؟ آری، او فرزند کسی بود که خون غیرت در رگ‌هایش می‌جوشید. و آن‌گاه که تیرها بر پیکر پاکش نشست و بدنش غرق در خون شد، ندا داد: "یا أبتاه! هذا جدي رسول الله قد سقاني بكأسه الأوفى..." و این‌گونه، با خون خود، درس آزادگی را تا قیامت جاودانه کرد. قرآن کریم می‌فرماید: "وَلَا تَحْسَبَنَّ الَّذِينَ قُتِلُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ أَمْوَاتًا ۚ بَلْ أَحْيَاءٌ عِندَ رَبِّهِمْ يُرْزَقُونَ" (آل‌عمران: 169) آری، علی‌اکبر (ع) زنده است؛ در دل عاشقان، در قلب آزادگان، در روح حقیقت‌جویان. ولادت این سرو رشید کربلا، روزی است که رشادت و ایمان در تارک تاریخ جاودانه شد. دکتر علیرضاکاوند؛ عضو هیات علمی دانشگاه علوم و معارف قرآن کریم 🔰 دانشگاه علوم و معارف قرآن کریم سایت | ایحا | ایتا | آپارات کتابخانه دیجیتال | فروشگاه کتاب 🆔 @quran_ac_ir