3وجود امام، مبدأ همه خیرات
به عنوان یک قاعده کلی می توان گفت همه آن چه در روایات در باره اتفاقات عصر ظهور گفته شده است مثل این که وقتی ظاهر امام می شود عدل ظاهر می شود، همه برکات نازل می شود، عالم روشن می شود، همه به حیات طیبه می رسند و ... . اگر خوب دقت کنید می بینید سرچشمه همه این ها خود امام است. لذا در قرآن کلمه تامه خدای متعال که نقطه عدل است به خود امام تفسیر شده است. در روایت فرمودند وقتی امام در رحم مادر به چهار ماهگی می رسد ملائکه روی بازوی امام این آیه را می نویسند: «وَ تَمَّتْ كَلِمَةُ رَبِّكَ صِدْقاً وَ عَدْلا»(انعام/115) ثمره ظهور امام اگر عدل است، عدل خود امام است.(11) اگرحیات است خود امام است، اگر نور است خود امام است، اگر امن است خود امام است. «ولایت علی بن ابی طالب حصنی» همه خیرات به خود حضرات بر می گردد.
دوران غیبت دوره ای است که برکات امام در حجاب است. چرا؟ به خاطر این که در دوره غیبت، ولایت دشمنان و اولیاء طاغوت که ظلمت است حجاب شده است. یک معنای ظهور این است که این حجاب کنار می رود. وقتی خورشید طلوع کند عالم روشن می شود، وقتی آب نازل شود حیات هم جاری می شود، وقتی باران می بارد زمین زنده می شود، وقتی آب جاری می شود موجودات تمیز می شوند، شستشو می شوند و به طهارت می رسند. وقتی امام ظاهر شد عدل ظاهر می شود. وقتی امام ظاهر شد برکات آسمان و زمین هم جاری می شوند. همه این ها خود امام است وقتی امام در غیبت است ما از همه این خیرات محروم هستیم.
قابل ذکر است که امام یک ظهور کلی دارند که در عصر ظهور است و ان شاء الله هرچه زودتر اتفاق می بیافتد. امام یک ظهور جزئی هم برای مومنین دارند که یک ارتباطی با امام خودشان دارند. لذا به اندازه ای که قلوبمان نورانی است همه مال امام است. حیات معنوی ما همه از امام است. بعضی ها در دوره غیبت ارتباطشان با امام تنگانگ است و می توانند از امام بهره کامل ببرند. لذا امام برای آنها ظهور جزئی دارند. آنها به ولایت امام به حیات طیبه، به نور و هدایت امام دسترسی دارند. آنهایی که مثل سلمان در کنار امیرالمومنین بودند و بین امیرالمومنین و آنها حجابی نبود و نورانیت و حیات طیبه امیرالمومنین را درک می کردند و نفس امیرالمومنین به آنها می خورد زنده شان می کرد؛ آنها دائما در معرض نفس پاک و نور امام و علم او بودند. خیلی اوقات وجود مقدس نبی اکرم و امیرالمومنین با سلمان از مکنون علم الله می گفتند.
امثال سلمان، مالک اشتر و اصحاب کهف در دوره رجعت بر می گردند. چرا؟ چون وقتی ولایت امام ظاهر می شود یک حقیقتی روی زمین اتفاق می افتد که سلمان و مالک اشتر هم دوباره باید تا از امام استفاده کنند. این ها در سیر خودشان به سوی خدای متعال باید دوباره به دنیا برگردند و از امام بهره ببرند. امام همه خیرات و همه خیرات به او بر می گردد لذا در زیارت جامعه می خوانیم: «إِنْ ذُكِرَ الْخَيْرُ كُنْتُمْ أَوَّلَهُ وَ أَصْلَهُ وَ فَرْعَهُ وَ مَعْدِنَهُ وَ مَأْوَاهُ وَ مُنْتَهَاهُ» غیبت امام یعنی غیبت همه خیرات.
وقتی امام ظهور می کنند عالم متحول می شود، موانع کنار می رود، آن کلمه غیبی الهی در عالم ظاهرمی شود و همه خیرات از نو روی زمین محقق می شود. لذا آثاری که برای دوران ظهور گفته شده است در واقع آثار خود امام است، چیزی در عرض امام نیست. اگر خورشید طلوع می کند و هوا روشن می شود این اثر خورشید است، اگر هوا گرم می شود اثر خورشید است، اگر گیاهان می رویند اثر خورشید است، چیزی غیر از اثر خورشید نیست. اگر گفته شده است وقتی امام ظهور کرد زمین برکاتش را بیرون می ریزد و آسمان برکاتش را نازل می کند، عدل و حیات محقق می شود نور محقق می شود و... همه در مسیر هدایت قرار می گیرند، همه می توانند - شاید این طور است- ملکوت و باطن عالم را ببینند، همه باطن بین می شوند، همه اهل یقین می شوند و عقول کامل می شود این ها چیزی جز خود امام نیست. لذا اگر کسی دنبال یک چیزی غیر امام باشد او دنبال ظهور امام نیست بلکه دنبال اوهام و خیالات خودش است. همه چیز در خود امام و ولایت امام است. کلمه عقل خود امام است. کلمه ماء و حیات خود امام است، نور خود امام است، عدل خود امام است، خیر و برکت خود امام است. لذا از امام به بهار تعبیر می شود «السلام علی ربیعِ الأنام»(12) خود امام بهار موجودات زنده و خوبان عالم است. کسی که به امام برسید در فصل بهار است و کسی که به امام نرسد در فصل پاییز زندگی می کند و از حیات دور است.
همه چیز خود امام است و این حقیقت در حجاب است که یک مورد آن حجاب دشمنان، اولیا طاغوت، سقیفه و... است. وقتی این حجاب کنار رفت و آن کلمه غیبی الهی ظهور می کند. طبق آن چه در اخبار آمده است یکی از مصادیق و موارد غیب در آیه «الَّذِينَ يُؤْمِنُونَ بِالْغَيْب» امامزمان(عج) است.(13) وقتی امام ظاهر می شود عقل و حیات و علم هم ظاهر می شود؛ عقل کامل می شود،عالم نورانی میشود