4شش وظیفه منتظران ظهور انتظار ظهور، انتظار خود امام است. وقتی خود امام ظاهر شد همه حقیقت ظاهر می شود. گاهی برای یک نفر مثل سلمان امام ظهور جزئی پیدا می کند سلمان موجودی می شود دارای علم، حیات طیبه، طهارت، عدل و از صفات رذیله پاک می شود، به توحید، یقین و ایمان می رسد و تا درجه دهم ایمان می رود. درجه دهم ایمان ظهور ولایت امیرالمومنین است و چیز دیگری نیست. لذا انتظار ظهور، انتظار خود امام است. مهم ترین وظیفه ما در عصر غیبت انتظار است، انتظار خود امام، نه انتظار چیز دیگری. اگر کسی از ظهور رفاه و عدل بخواهد، او در انتظار امام نیست. امام خود کلمه عدل هستند. خود ولایت امام وادی ایمن است. سرزمین ولایت امام فصل بهار و فصل رویش نعمت های الهی و ظهور نعمت های الهی است، لذا انتظار ما انتظار خود امام است این انتظار چند حکم دارد. اول شناخت امام است. کسی که امام را نمی شناسد منتظر امام نیست، منتظر چیز دیگری است؛ می خواهد ارزانی شود می گوید امام بیاید شأن امام این نیست. مورد دوم معرفت اهداف امام و آثار ولایت امام است. وظیفه سوم دلبستگی و دلدادگی به این اهداف و تحقق آثار اما است. مورد چهارم امیدوار بودن به این است که این آثار مثل عدل، حیات طیبه، نور، رفاه، امنیت، علم، کمالِ عقل و... در عالم محقق شود. منتظر نباید مایوس باشد. وقتی ما از یاس نجات پیدا می کنیم که امام را بشناسیم و الّا کسی که امام را نمی شناسد هیچ وقت نمی تواند باور کند که در عالم حیات طیبه و عدل پیدا می شود، ولی وقتی امام را شناخت می فهمد ظهور امام یعنی عدل، حیات، امنیت، نور، بصیرت. وظیفه پنجم این است که انسان خود را وقف این اهداف کند. کسی که دلبسته به امام و اهداف امام است، امیدوار به تحقق آن اهداف است و آن اهداف را شناخته، به طور طبیعی خودش را وقف امام و ظهور او می کند و منتظر امام می شود. خصوصیت این انسان منتظر که وظیفه ششم است این است باید اهل حلم و صبر باشد، علامت شناس باشد. او به دنبال دولت مستعجل نیست، هر جای تاریخ که ایستاده خودش را وقف امام را می کند. امام کی می آید؟ به تو چه مربوط است؟ به من چه مربوط است؟ ما امیدواریم همین امروز واقع شود، ولی این ربطی به ما ندارد که امام امروز می آید یا هزار سال دیگر. به ما چه مربوط است؟ تدبیر الهی است مربوط به خود امام است. ما هر جای تاریخ که هستیم باید خودمان را خرج امام کنیم می شود، منتظر دنبال دولت مستجعل هم نباشیم. باید صبر کنیم و حلیم باشیم. یکی از مهم ترین ارکان انتظار صبر و حلم است. طلب دولت مستجعل کردن و عجله داشتن کار را پیش نمی برد. هر کاری وقت خودش را دارد. منتظر برای تعجیل ظهور دعا می کند و مومن ظهور امامش را نزدیک می بیند: «إِنَّهُمْ يَرَوْنَهُ بَعِيداً وَ نَراهُ‏ قَرِيبا»(معارج/6-7) این یک تحول معرفتی است. وقتی انسان به معرفت رسید همیشه ظهور را کنار خودش می بیند. بنابراین پنچمین رکن این است که دنبال دولت مستجعل نباشیم. با عجله کار پیش نمی رود با حلم و صبر و استقامت خود را وقف کنیم وکار نداشته باشیم کی امام می آید به ما چه مربوط است؟ امام وظیفه الهی خود را در عصر غیبت انجام می دهند. وقتی ماموریت شان تمام شد عصر ظهور فرا می رسد و آن گاه ماموریت دوم خود را انجام می دهند. ما باید کار خودمان را خوب انجام دهیم. انسان وقتی منتظر است که با همه وجود اهداف امام را شناخته و دنبال چیز دیگری نیست؛ دنبال خود امام و ظهور امام است و هر جای عالم که هست خودش را وقف امام و اهداف بلند امام می کند. لذا اگر کسی منتظر امام باشد- هرجای عالم که هست- مثل کسی است که در جنگ بدر کنار وجود مقدس رسول الله بوده است، مثل کسی است که در عاشورا کنار سیدالشهداء بوده است، مثل کسی است که در خیمه امام زمان کنار حضرت است و در کنار حضرت شمشمیر می زند. مهم ترین وظیفه ما الان نسبت به امام همین است. همین انتظار که عرض کردم افضل اعمال است و همه زندگی انسان باید تحت پوشش آن قرار بگیرد. انتظار عملی در عرض همه اعمال نیست، یک رویکرد است که همه زندگی انسان را تحت تاثیر قرار می دهد. پی نوشت ها: (1) كمال الدين و تمام النعمة، ج‏2، ص: 516 (2) الكافي (ط - الإسلامية)، ج‏1، ص: 200 (3) الإرشاد في معرفة حجج الله على العباد، ج‏2، ص: 381 @manbarmajma #کانال_سخنرانی_مجمع_الذاکرین_ایتا