💠 ادامه پست قبلی ⭕️ دسته دوم، روایاتی هستند که نه تنها نام خاصّ (عج) را به صورت صریح ذکر نکرده‌اند، بلکه از ذکر نام خاصّ آن حضرت، به شدّت نهی کرده‌اند: ❇️ موسی به جعفر(ع) أنّه قال عند ذکر القائم(ع): «یخفی علی الناس ولادته ولایحل لهم تسمیتهُ حتّی یظهره الله عزّوجل فیملَأ به الأرض قسطاً وعدلا کما ملئت جوراً و ظلماً 📜ولادت او، از مردم پوشیده خواهد بود و بر آنان جایز نیست که نام او را ذکر کنند تا این که خداوند او را ظاهر کند و زمین را پر از قسط و عدل کند، آن گونه که پر از جور و ظلم شده بود.» 🔹نیز یکی از توقیع‌های (عج) آمده است: «هر کس در بین مردم، اسم خاص مرا ذکر کند، بر او لعنت خدا باد.».۹ 🔸در برخی از این احادیث، علّت این نهی نیز ذکر شده است: 1⃣. نام اصلی امام زمان(عج) ودیعه‌ای الهی است و پیامبر(ص) اجازه ذکر آن را نداده‌اند. 2⃣. شما را از تصریح به اسم آن حضرت نهی کرده‌ایم تا اسمش بر دشمنان ما مخفی بماند و آنان او را نشناسند. ⬅️ نیز با توجّه به احادیث نهی، از ذکر اسم خاصّ آن حضرت، پرهیز کرده‌اند؛ ولی در مورد زمان و مدّت این نهی، اختلاف دارند و به دو گروه تقسیم می‌شوند: ✅بزرگانی چون ، شیخ مفید، علّامه مجلسی، و… فتوا به منع ذکر نام امام زمان(عج) تا زمان ظهور آن حضرت داده‌اند و از تخصیص این احادیث به دوره غیبت صغرا، پرهیز کرده‌اند. 📓علّامه مجلسی در «بحارالأنوار» بعد از ذکر برخی از احادیث نهی، می‌نویسد: این احادیث، تصریح دارد در ردّ سخن کسانی که نهی از ذکر نام خاص را مختصّ زمان غیبت صغرا می‌دانند.۱۲ 🔹عدّه‌ای دیگر از علما، از احادیث نهی، چنین استنباط کرده‌اند که علّت این نهی، تقیّه و خوف از دشمن بود. پس اگر تقیّه یا خوف نباشد، ذکر نام خاصّ امام زمان(عج) هیچ منعی ندارد. مؤلّف «کشف الغّمه» می‌نویسد: عجیب است که شیخ طبرسی و شیخ مفید می‌گویند: ذکر اسم و کنیه آن حضرت(عج) جایز نیست. سپس می‌گویند: اسمش، اسم پیامبر(ص) و کینه‌اش، کنیه پیامبر(ص) است. و گمان می‌کنند که اسم و کنیه آن حضرت را ذکر نکرده‌اند! آنچه به نظر می‌آید، این است که منع، به دلیل تقیّه و در زمان خوف بر آن حضرت و … بود و الآن، چنین نیست ادامه دارد ـ ـ ـ ـ ــــــــــ✾ــــــــــ ـ ـ ـ ـ   ✍️ من انقلابی‌ام 💠 @manenqelabiam💠