پیام‌های سورۀ انعام - آیۀ ۱۵۲: ۱. چون یتیم مدافعی ندارد و اموالش لغزشگاه است مواظب باشیم. «لا تَقْرَبُوا» ۲. برای حفظ حقوق ایتام باید بهترین طریقۀ بهره‏‌گیری از اموال و دارایی او انتخاب شود. «بِالَّتِی هِیَ أَحْسَنُ» جز کسانی که اهلیّت اقتصادی و تقوای کافی دارند، نباید دیگران به مال یتیم نزدیک شوند. «لا تَقْرَبُوا» «إِلَّا» ۳. وقتی ایتام به رشد و تجربۀ کافی رسیدند، سلطۀ خود را از آنان بردارید. «حَتَّی یَبْلُغَ أَشُدَّهُ» ۴. نظام اقتصادی جامعۀ اسلامی باید بر اساس قسط باشد. «بِالْقِسْطِ» ۵. اگر اجرای عدالت در حدّ اعلی ممکن نیست، لا اقل در حدّ توان و امکان مراعات کنید. «لا نُکَلِّفُ نَفْساً إِلَّا وُسْعَها» ۶. تمام دستورات و اوامر و نواهی الهی، فوق طاقت انسان نیست. «لا نُکَلِّفُ نَفْساً إِلَّا وُسْعَها» ۷. بدون قدرت، تکلیفی نیست. «لا نُکَلِّفُ نَفْساً إِلَّا وُسْعَها» ۸. در اسلام، «تکلیف» به اندازۀ «توان» است. هر که تواناتر، تکلیفش هم سنگین‏‌تر. «لا نُکَلِّفُ نَفْساً إِلَّا وُسْعَها» ۹. عدالت، هم در رفتار و هم در گفتار، یک اصل است. «أَوْفُوا الْکَیْلَ» «وَ إِذا قُلْتُمْ فَاعْدِلُوا» (در گواهی‌ها، وصیّت‌‏ها، قضاوت‏‌ها، صدور حکم‏‌ها، انتقادها و ستایش‏‌ها، عدالت را مراعات کنیم.) ۱۰. به پیمان‌های الهی (که شامل فرمان‌‏های عقل و وحی و و جدان و فطرت می‌‏شود) وفادار باشیم. («عهد اللَّه» هم شامل پیمانی است که خدا با انسان دارد و هم پیمانی که انسان با خدا می‌‏بندد) «بِعَهْدِ اللَّهِ أَوْفُوا» ۱۱. رابطۀ خویشاوندی را بر ضابطۀ حق و عدل، ترجیح ندهیم. «فَاعْدِلُوا وَ لَوْ کانَ ذا قُرْبی‏»