، هویزه شهری در جنوب استان خوزستان و یکی از شهرهایی است که در زمان جنگ تحمیلی مورد حمله نیروهای عراقی قرار گرفت و به ویرانهای تبدیل شد. حسین علمالهدی فرزند آیتالله سید مرتضی علمالهدی در این منطقه تا پای جان مقاومت کرده و در همین شهر به شهادت رسید.
معماری زیبا و هنرمندانه این یادمان که در همان دوران جنگ توسط نیروهای جهاد سازندگی طراحی و اجرا شده است جاذبههای بصری این بنای مطهر را بیشتر میکند این یادمان محل دفن شهید حسین علمالهدی و یارانش است که بهعنوان یکی از یادمانهای اصلی خوزستان یاد میشود.
مزار شهدای هویزه یکی از نقاط مورد بازدید در برنامه کاروانهای راهیان نور است. مزار و یادمان شهدای هویزه در ۲۵ کیلومتری جنوب شرقی هویزه و ۶۰ کیلومتری اهواز (از طریق جاده اهواز- خرمشهر) قرار دارد.
هویزه یکی از مناطق مورد تهاجم عراق در روزهای اول جنگ تحمیلی بود که به اشغال بعثیها درآمد. ۱۵ دی ماه ۱۳۵۹ رزمندگان ایرانی عملیات گستردهای را در منطقه هویزه علیه ارتش بعث انجام دادند و آنها را به عقب راندند. اما یک روز بعد عراق با پاتک و محاصره نیروهای ایرانی، آنها را در شرایط سختی قرار داد و دلیرمردان ایرانی نیز به فرماندهی شهید حسین علمالهدی تا آخرین نفس مقاومت کرده و در نهایت به شهادت رسیدند. شاید از این رو است که نام این شهر تا ابد با نام شهید حسین علمالهدی عجین شده است.
پیکر شهدای این نبرد ماهها بعد و پس از بازپسگیری هویزه از نیروهای عراقی کشف و در همان محل درگیری به خاک سپرده شد. نصرتاله محمودزاده در کتابی بهنام «سفر سرخ» شهید سید حسین علمالهدی را معرفی کرده است.
در بخشی از این کتاب میخوانیم: كيف چرمي را روي ميز قرار داد و دفتر يادداشت را بيرون آورد. بحث ولايت فقيه را براي اين كلاس انتخاب كرده بود. از ۲ ماه قبل كه شروع كرد، هر روز براي آنها جذابيت بيشتري پيدا ميكرد. در ابتداي كلاس يكي از او پرسيد: ما هنوز ارتباط بين امام و ولايت فقيه را روشن نكردهايم. عشق به امام بيش از اينهاست.
مشكل ما هم همين است. اگر امام را به اعتبار ولايت فقيه دنبال نكنيد، تنها شخصيتي را دوست ميداريد كه نميدانيد ريشهاش از كجاست. اگر اين شخصيت را از دست بدهيم، همه آن ارزشها هم در نظرتان از بين خواهد رفت. ما در تاريخ و مبارزه جوامع مختلف، شخصيتهاي زيادي را ميبينيم كه رهبر خوبي براي مردمشان بودند، اما اين جريان تداوم پيدا نكرد. امام به اعتبار ولايت فقيه دوستداشتنيتر و ماندنيتر است. ولايت فقيه ما را به ائمه وصل خواهد كرد. اگر به قرآن و عترت وصل نباشيم، تئوريهاي جهان علم ما را خواهند بلعيد. چرا ماركسيستها در باتلاق دست و پا ميزنند؟ حتي آنها كه مسلمان هستند، اما مباني خود را از ايدئولوژي اينها گرفتهاند و در تبيين خود سرگردان شدهاند. آرامش امام در اين است كه وصل به خاندان عصمت و طهارت است.