💎آيا علاقه به دنيا مذموم است؟ منطق قرآن‏ آن چيزى كه از قرآن كريم استفاده مى‏شود اين نيست كه اساساً علاقه و محبت به كائنات بد است، و راه چاره هم اين تعيين نشده كه علايق و محبتها را بايد سركوب‏كرد. آن مطلب، مطلب ديگرى است و راه چاره هم غير اين است. آنچه قرآن آن را مذموم مى‏شمارد علاقه به معنى بسته بودن و دلخوش بودن و قانع بودن و رضايت دادن به امور مادى دنيوى است. قرآن مى‏فرمايد: الْمالُ وَ الْبَنونَ زينَةُ الْحَيوةِ الدُّنْيا وَ الْباقِياتُ الصّالِحاتُ خَيْرٌ عِنْدَ رَبِّكَ ثَواباً وَ خَيْرٌ امَلًا «كهف 46». يعنى ثروت و فرزندان مايه رونق زندگى همين دنياست و اما اعمال صالح كه باقى مى‏مانند از نظر پاداش الهى و از نظر اينكه انسان آنها را هدف و ايده آل قرار دهد بهترند. پس سخن در هدف و ايده آل و كمال مطلوب است. قرآن كريم اهل دنيا را اين‏طور وصف مى‏كند: الَّذينَ لايَرجونَ لِقاءَنا وَ رَضوا بِالْحيوةِ الدُّنْيا وَ اطْمَا نّوا بِها وَ الَّذينَ هُمْ عَنْ اياتِنا غافِلونَ‏ «يونس 7». آنهايى كه اميدوار به ملاقات ما نيستند و رضايت داده‏ اند به زندگى دنيا و به آن آرام گرفته‏ اند و آنها كه از آيات ما غافلند. در اين آيه سخن از مذموم بودن و رضايت دادن و قانع شدن و آرام گرفتن به ماديات است. اين، وصف اهل دنياست به معناى مذموم آن. يا مى‏فرمايد: فَاعْرِضْ عَنْ مَنْ تَوَلّى‏ عَنْ ذِكْرِنا وَ لَمْ يُرِدْ الَّا الْحَيوةَ الدُّنْيا. ذلِكَ مَبْلَغُهُمْ مِنَ الْعِلْمِ‏ «نجم 29 و 30». يعنى رو بگردان از آنها كه به قرآن پشت كرده‏ اند و جز زندگى دنيا نمى‏خواهند و حد علمى و سطح فكرى آنها همين قدر است. باز هم سخن درباره افرادى است كه جز دنيا هدف و مطلوبى ندارند و سطح فكرشان از ماديات بالاتر نيست. يا مى‏فرمايد: ارَضيتُمْ بِالْحَيوةِ الدُّنْيا مِنَ الْاخِرَةِ فَما مَتاعُ الْحَيوةِ الدُّنْيا فِى الْاخِرَةِ الّا قَليلٌ‏ «توبه 38». آيا به دنيا به عوض آخرت رضايت داده‏ ايد؟ دنيا نسبت به آخرت جز اندكى نيست. همه اينها انتقاد از دلخوشى و رضايت و قناعت به علايق دنيوى است. ‌ ‎‌‌‌‎‌‌‌‌‌‎‌‌‌‎‌‌‌‌@Masafe_akhar