سرودمت نه به زیبایی خودت شاید که شاعر تو یکی چون خود تو می‌باید لبم عطش‌زده‌ی بوسه نیست، حرف بزن! شنیدنت عطش روح را می‌افزاید یکی قرینه تنهائی‌ام، نفس به نفس تو را پسند غزل‌های من می‌آراید من من! آی...من من! دقائق گنگی‌ست رسیده‌ایم به می‌آید و نمی‌آید همیشه عشق مرا تا غروب‌ها برده‌ست که آفتاب از این بیشتر نمی‌پاید #محمدعلی‌بهمنی @mashaar🌱