زلال معرفت: 47/10. آموزه‌های دعای 47 صحیفه سجادیه دعای چهل و هفتم، معروف به دعای عرفه امام سجاد(ع) از دعاهای صحیفه سجادیه است که در روز عرفه خوانده می‌شود. در این دعا امام (ع) به معارف مختلفی از جمله خداشناسی، امام شناسی، اقرار به گناه، درخواست عفو، بیان راه‌های توبه، اغواگری شیطان، دورنمای قیامت، درخواست حوائج و مکارم اخلاق از درگاه ربوبی پرداخته است: آموزه‌های «بخش دهم این دعا» به شرح ذیل است: 63. انواع اعتراف به گناه، خطا و لغزش (گناه پنهانی و گناه عمدی)؛ 64. فرجام غفلت از یاد خدا: رواج ریاکاری، جهل و سست شدن رابطه با خدا؛ 65. اعتراف بر جنایت بر نفس؛ 66. دوری از خدا، نتیجه سبک شمردن احکام الهی؛ 65. هلاکت، نتیجه قطعی انحراف از راه خدا؛ 66. انسان موجودی گرفتار در بلا، رنج و گرفتاری؛ 67. خطر عظیم واگذاری انسان به حال خویش. 🕌مسجد فاطمه زهرا سلام الله علیها: @masjedefatemehzahra