زلال وحی: امام نور و امام نار(3)
«يَوْمَ نَدْعُوا كُلَّ أُناسٍ بِإِمامِهِمْ فَمَنْ أُوتِيَ كِتابَهُ بِيَمِينِهِ فَأُولئِكَ يَقْرَؤُنَ كِتابَهُمْ وَ لا يُظْلَمُونَ فَتِيلًا» (اسراء/71)
«روزى كه هر گروهى از مردم را با پيشوايشان فرامىخوانيم، پس هر كس نامهى عملش به دست راستش داده شود، پس آنان نامهى خود را (با شادى) مىخوانند و كمترين ستمى بر آنان نمىشود.»
پیام ها
7. امامت و ولايت، در متن زندگى مطرح است، نه آنكه صرفاً موضوعى اعتقادى و در حاشيهى زندگى باشد. رهبر، زمينهساز سعادت يا شقاوت مردم مىباشد.
8. در قيامت، نيكان از خواندن نامهى عمل خود شاد مىشوند و يكديگر را صدا مىزنند كه بياييد نامهى مرا بخوانيد.
9. انسان عملكرد خود رابه صورت مكتوب دريافت خواهد كرد.
10. محاكمهى انسانها در قيامت بر اساس دلائل و اسناد مكتوب است.
11. كيفر و پاداش در قيامت، صددرصد عادلانه است. (منبع: تفسیر نور)
🕌مسجد فاطمه زهرا سلام الله علیها:
@masjedefatemehzahra