زلال وحی: ایمان زبانی (2) «وَمِنَ النَّاسِ مَنْ يَعْبُدُ اللَّهَ عَلَىٰ حَرْفٍ ۖ فَإِنْ أَصَابَهُ خَيْرٌ اطْمَأَنَّ بِهِ ۖ وَإِنْ أَصَابَتْهُ فِتْنَةٌ انْقَلَبَ عَلَىٰ وَجْهِهِ خَسِرَ الدُّنْيَا وَالْآخِرَةَ ۚ ذَٰلِكَ هُوَ الْخُسْرَانُ الْمُبِينُ» (حج/11) «و از (ميان) مردم، كسى است كه خداوند را تنها با زبان مى‌پرستد، (ايمان او در حاشيه و در مرز كفر است و با حادثه‌اى كوچك مى‌لغزد) پس اگر خيرى به او برسد، به آن اطمينان يابد، و اگر مصيبت و آزمايشى به او رسد، دگرگون شود (و به سوى كفر رود، چنين كسى) در دنيا و آخرت زيانكار است، اين همان زيان آشكار است.» پیام ها 3- انسان در معرض هجوم حوادث تلخ و شيرين است. 4- فقر و ناملايمات وسائل آزمايشند. 5- ارتداد و بازگشت از راه خداوند، قهر شديد الهى و عذاب دوزخ را به دنبال دارد. (منبع: تفسير نور) 🕌مسجد فاطمه زهرا سلام الله علیها: @masjedefatemehzahra