زلال وحی: سنّت امتحان «أَ حَسِبَ النَّاسُ أَنْ يُتْرَكُوا أَنْ يَقُولُوا آمَنَّا وَ هُمْ لا يُفْتَنُونَ»  «آيا مردم پنداشتند كه چون گفتند: ايمان آورديم، رها مى‌شوند و ديگر مورد آزمايش قرار نمى‌گيرند؟!» «وَ لَقَدْ فَتَنَّا الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ فَلَيَعْلَمَنَّ اللَّهُ الَّذِينَ صَدَقُوا وَ لَيَعْلَمَنَّ الْكاذِبِينَ» (عنکبوت/3-2) «در حالى كه بدون ترديد كسانى را كه پيش از ايشان بودند آزموديم تا خداوند كسانى را كه راست گفتند معلوم دارد و دروغگويان را (نيز) معلوم نمايد.» نکته‌ها: كلمه‌ى «فتنة» به معناى گداختن طلا براى جدا كردن ناخالصى‌هاى آن است و چون در حوادث و سختى‌ها، جوهره‌ى انسان از شعارهاى دروغين جدا مى‌شود، حوادث و آزمايش‌ها را «فتنه» مى‌گويند. پیام‌ها 1. ايمان، تنها با زبان و شعار نيست، بلكه همراه با آزمايش است. (ادّعا كافى نيست، بايد عملكرد را ديد و قضاوت كرد.) سعديا گرچه سخندان و نصحيت‌گويى   زعمل كار برآيد به سخندانى نيست‌ 2. آزمايش، يك سنّت الهى در طول تاريخ است. 3. حوادث را تصادف نپنداريم؛ همه اسباب آزمايش ماست. 4. آشنايى با تاريخ و حوادث پيشينيان، مردم را براى پذيرش حوادث آماده مى‌كند. 5. دليل آزمايش‌هاى الهى، عينى و محقّق شدن علم ازلى خداوند و جدا شدن مؤمنان واقعى و شكوفا شدن استعدادهاى درونى و به فعليّت رسيدن آنهاست. (منبع: تفسیر نور) 🕌مسجد فاطمه زهرا سلام الله علیها: @masjedefatemehzahra