زلال وحی: مؤمنان بصیر و مرده‌دلان(1) «وَ ما يَسْتَوِي الْأَعْمى‌ وَ الْبَصِيرُ* وَ لَا الظُّلُماتُ وَ لَا النُّورُ* وَ لَا الظِّلُّ وَ لَا الْحَرُورُ*وَ ما يَسْتَوِي الْأَحْياءُ وَ لَا الْأَمْواتُ إِنَّ اللَّهَ يُسْمِعُ مَنْ يَشاءُ وَ ما أَنْتَ بِمُسْمِعٍ مَنْ فِي الْقُبُور* إنْ أَنْتَ إِلَّا نَذِيرٌ» (فاطر/19-23) «(كافر و مؤمن يكسان نيستند چنانكه) نابينا و بينا يكسان نيستند. تاريكى و روشنايى (نيز يكسان نيستند.) و سايه و گرماى آفتاب (يكسان نيستند.) و زندگان و مردگان يكسان نيستند. همانا خداوند (حقّ را) به هر كس كه بخواهد مى‌شنواند و تو هرگز نمى‌توانى به كسانى كه در گورها هستند (حقّ را) بشنوانى.* تو جز بيم دهنده‌اى (بيش) نيستى.» نکته ها 1. كلمه «ظل» به معناى سايه و كلمه «حرور» به معناى باد داغ و سوزان است. 2. در اين آيات، مؤمن و كافر به چهار چيز تشبيه شده‌اند كه نتيجه اين چهار مقايسه و تشبيه آن است كه مؤمن از نظر شخصيّت و سرنوشت با كافر يكسان نيست. (منبع: تفسير نور) 🕌مسجد فاطمه زهرا سلام الله علیها: @masjedefatemehzahra