حال و هوای ماه رمضان جور عجیبی دلنشین است آدم یاد کودکی‌اش می‌افتد یاد سادگی آن روزها یک سفره بی‌ریا یک جمع صمیمی و یک عالمه اشتیاق و بیتابی دلم برای آدم‌های ناب آن روزگار تنگ شده برای تمام حال خوبی که داشتیم برای هر چیز کوچکی که دنیایمان را قشنگ‌تر می‌کرد آخ که یک استکان چای و خرما موقع افطار چقدر می‌چسبید هیچ‌ وقت یادم نمی‌رود بچه که بودم دلم می‌خواست همه فکر کنند طاقت روزه گرفتن دارم موقع افطار من سیر بودم و جعبه‌های خرما، زولبیا و بامیه نصفه بود هیچ کس به رویم نمی‌آورد همه می‌گفتند قبول باشد و شک ندارم خدا هم با لبخندی پدرانه حاضری روزه‌هایم را می‌زد خدا مهربانتر از این حرف‌هاست همین که سر سفره کرامتش نشستی ارادتت را می‌پذیرد ولی کاش در این فرصت بی‌نظیر خوبی‌هایمان را تمدید می‌کردیم برای خدا خوردن یا نخوردن ما فرقی نمی‌کند عمیق‌تر نگاه کنیم تمرین عبودیت انسانیت و بردباری است نه تمرین گرسنگی https://eitaa.com/joinchat/2776694803Cd161204d6d ‌✧✾════✾✰✾════✾✧