📍متن سخنرانی4⃣ من قرآنم، من تبیان هستم، همه جایگاه‌ها را من تعریف می‌کنم، من منتظر نمی‌مانم توی پیغمبر بیایی و مرا تفسیر کنی، روایت مرا بیان نمی‌کند، بلکه من «تِبْیاناً لِکُلِّ شَیْءٍ … (نحل: ۸۹)» هستم . من همه عالم را تعریف می‌کنم و برای تفسیرم معطل پیغمبر هم نمی‌مانم. بلکه این منم که به پیغمبرم جایگاه بیان می‌دهم، من به مردم می‌گویم به حرف این پیغمبر گوش کنید نه این که پیغمبر به مردم بگوید حرف قرآن را گوش کنید. این حرف خیلی سنگین است، من هستم که به مردم می‌گویم : وَمَا آتَاکُمُ الرَّسُولُ فَخُذُوهُ… (حشر: ۷) هرچه پیغمبر گفت انجام بدهید. اینجاست که فضا باز می‌شود تا جایگاه پیغمبر و اهل بیت و بیانِ آنها حجت پیدا کند در واقع قرآن است که به آنها حجت می‌دهد، و مشخص می‌شود که ما برای فهم آیات منتظر روایت نمی‌مانیم ولی خود قرآن به ما گفته است اگر امام در تفسیر من چیزی گفت بپذیرید. برای تطبیق موضوعاتِ من و برای فهم دقیق‌تر من، حرف امام و پیغمبر را هم گوش بدهید، (این موضوع نیاز به شرح بیشتر دارد که در جلسات بعد بیان خواهد شد.) 🔺پایان جلسه سیزدهم|بخش مقدماتی 🪴کارخانه تولیدِ حال خوب|کانالِ میم.چمران ✅@matinchamran