🔹 در ادامه نشست فرهاد ساسانی، عضو هیئت علمی دانشگاه الزهراء(س) سخن گفت که گزیده آن را در ادامه می‌خوانید؛ 🔹 کتاب، کتاب سنگینی است ولی برای من لذت‌بخش بود. علت سنگینی‌اش این است که شما از چند حوزه مختلف به این موضوع پرداختید از حوزه قرآنی، زبان‌شناسی و فلسفه علم. در کتاب از منابع مختلف در زبان‌های مختلف استفاده شده است و غیر از زبان عربی از منابع روسی و آلمانی و فرانسوی هم استفاده شده است و از این منظر برای کسی که کتاب را می‌خواند هم لذت‌بخش است و هم ممکن است دشوار باشد. 🔹 به موضوعات خیلی متنوعی در کتاب پرداخته شده است به خصوص قدرت کتاب را در دو فصل اولش می‌بینم که بسیار روشنگر و کلیدی در باز شدن بحث است. شاید در فصل آخر کتاب نیاز بود یک جمع‌بندی علاوه بر چیزی که آمده ذکر می‌شد. اگر چه پایان هر فصل هم می‌توانست جمع‌بندی‌ها بیاید ولی این خیلی به خواننده کمک می‌کند و به خصوص برای چنین کتابی جمع‌بندی که شما انجام می‌دهید، اهمیت زیادی دارد گرچه مدعی ارائه یک الگو نبودید ولی جمع‌بندی منابع خیلی می‌تواند کمک کند. 🔹 از دیگر جنبه‌های مثبت کار، بحث‌های تاریخی بود که در هر مورد انجام شده بود. یکی از مشکلات مباحث علمی به خصوص در ایران این است با جنبه‌های تاریخی مسائل مواجه نمی‌شویم. مثلاً گاهی از یک اصطلاح استفاده می‌کنیم ولی از پیشینه تاریخی آن اطلاع نداریم و اصطلاح را اشتباه به کار می‌بریم ولی شما بحث تاریخی کردید و این امر اولویت دارد خصوصاً در مباحث روش‌شناسی که از مباحث بسیار کلیدی است. یکی از مباحث دیگری که به آن اشاره کردید، زبان علم است. شما از اصطلاح گویش اجتماعی به گویش علمی رسیدید که اصطلاح جالبی است. در عین حال می‌شود درباره زبان علمی مطالب دیگری به آن اضافه شود.