چرا فلسطین؟ مجید بهستانی ۱_ اسرائیل از ابتدا رژیم نامشروع براساس حقوق بین‌الملل بود. بدلیل شرایط وقت جهان اسلام و پس از ج ج ۲ به صورت فرمالیستی کشورهای غربی آن را رسمیت بخشیدن در حالیکه  خود ساکنان و کشورهای منطقه رای منفی داشتن. ۲_ مخالفت امام با اسرائیل کاملا برخاسته از متن خواسته‌های مردم ایران بود. بسیار قبلتر از مبارزه با آمریکا پس از انقلاب، از سال ۴۲ که نهضت شروع شد مبارزه با اسراییل مطرح شده بود. و باز هم قبلتر از امام، در ایران این مطرح بود. این یعنی اراده نظام خواسته ملی بود. ۳_ برای حل مسئله فلسطین هم سه راه‌حل متصور بود که هر کدام طرفدارانی دارند: الف- بازگشت به وضعیت ۱۹۴۵ ب- بازگشت به وضعیت ۱۹۶۷ ج- اخراج تمام فلسطینیان و حاکمیت اسرائیل بر تمام خاک فلسطین. ۴_ ایران از همه گروه‌های مبارز فلسطینی چپ و مسلمان با ایده‌های مختلف حمایت کرده است. راهکار اصلی ایران برگزاری همه‌پرسی برای همه ساکنین واقعی سرزمین اشغالی است. بنظر می‌رسد هر چند وضعیت الف مطلوب ایران است اما اگر اکثریت فلسطینیان به راهکار ب اتفاق کنند، ایران حمایت خواهد کرد. ۵_ راهکار نظامی برای اخراج اسرائیل از خاک اشغالی، زمانی پررنگ شد که تلاشهای جهانی برای مذاکرات صلح به بن‌بست رسید تا آنجا که حتی راهکار «دو دولت» از سوی طرف اسرائیلی مطلقا رد گردید. همچنین بسیاری از موافقان فلسطینی طرح اسلو هم‌اکنون احساس سرشکستگی دارند. ۶_ نقش ایران حمایت و تقویت توان رزمی مقاومت فلسطینی است، نه بیشتر. یک دلیل آن شرعی و حقوقی است. ولی دلیل دیگر آن، خوی توسعه طلبانه صهیونیستی است. فراموش نکنیم آخرین تلاشهای اسراییل برای اشغالگری در نیمه دهه هشتاد میلادی با شکل‌گیری مقاومت اسلامی متوقف شد. به محض آنکه گروههای مسلح مقاومتی ضعیف یا منحل شوند، بار دیگر ماشین توسعه‌طلبی سرزمینی تل‌آویو روشن خواهد شد. https://eitaa.com/mbehestani