فرازی از دعای 155- صحیفه سجادیه. معنایش خیلی زیباست، با هم بخوانیم. برای رفع شر دشمن های شرور 👇 مَنْ سَبَقَ عِلْمُهُ وَنَفَذَ حُکْمُهُ، صَلِّ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِهِ، وَأَزِلْ حِلْمَكَ عَنْ ظَالِمِی، وَبٰادِرْہُ بِالنِّقْمَةِ، وَعَاجِلْهُ بِالْاِسْتِئْصَالِ، وَکُبَّهُ لِمَنْخَرِہِ، وَأَغْصِصْهُ بِرِیقِهِ، وَارْدُدْ کَیْدَہُ فیٖ نَحْرِہِ، وَحُلْ بَیْنِی وَبَیْنَهُ بِشُغْلٍ شَاغِلٍ وَسُقْمٍ دَائِمٍ، ای آنکه علمش سبقت گرفته و حکمش جاری گشت، بر محمد و آلش درود فرست، و بردباری‌ات را بردار از ستم کنندۀ بر من، و فوراً از او انتقام گیر، و در ریشه کن نـمودنش شتاب کن، و او را بر زمین افکن و به آب دهانش گلوگیرش ساز، و نیرنگش را بر گردنش انداز، و میان من و او فاصله انداز با شغلی مشغول کننده، و بیماری همیشگی،