🔹 یکی از مقدمات اطلاق، امکان تقیید است/ زمانی می‎توان اطلاق‌گیری کرد که تقیید برای گوینده ممکن باشد 🔰 آیت‌الله محمدمهدی شب‌زنده‌دار در درس خارج فقه معاصر عنوان کرد؛ 📚 یکی از مقدمات اطلاق، امکان تقیید است. در صورتی ما می‌توانیم اطلاق‌گیری کنیم که تقیید برای گوینده ممکن باشد. 📚 آن وقت با این‌که تقیید ممکن است اگر تقیید نکرد معلوم می‌شود اطلاق مقصودش است. اما اگر جایی تقیید اصلاً نمی‌تواند بکند این جا از عدم تقیید کشف اطلاق نمی‌شود. 📚 در مانحن‌ فیه گفته می‌شود که ائمه(علیهم‌السلام) یا کلاً شارع چه در کتاب و چه در سنت، شارع نسبت به موضوعات مستجده امکان تقیید نداشته و چون امکان تقیید نداشته پس از عدم ذکر قید، اطلاق استفاده نمی‌شود. 📚 شارع نمی‌توانسته بفرماید «إذا سافرتم بغیر هواپیما» یا «اذا سافرتم بغیر سرعت‌های کذا» نمی‌توانسته این جوری بگوید، چون نمی‌توانسته بگوید حالا که نفرموده نمی‌توانیم بگوییم اطلاق دارد. 📖 متن کامل در: 🌐 http://meftaah.com/?p=15887 ـ_ـ_ـ_ـ_ـ_ـ_ـ_ـ_ـ #مبانی_علوم_انسانی_اسلامی #درس_خارج #قم 🔳 با #مفتاح همراه باشید 🆔 @meftaah_com