📚 بررسی فقه تعزیرات توسط حجت‌الاسلام والمسلمین تاج آبادی 📝 از حیث اصطلاحی، تعزیر عبارت از عقوبت یا اهانتی است که در شریعت اسلامی، اندازه و مقدار مشخصی برای آن تعریف نشده است. اگر اندازه و مقدار آن تعیین شده باشد، به آن حدّ گفته می‌شود. 📝 یکی از چالش‌های مهم در تعریف و تبیین مفهوم تعزیر، جعل مفهومی تحت عنوان «تعزیرات منصوص شرعی» است که سبب ایجاد پاره‌ای اختلافات در میان فقها شده است. از این رو لازم است به تبیین چنین مفهومی مبادرت شود. 📝 عبارت «تعزیر منصوص شرعی» در عنوان خود یک تناقض آشکار است؛ چرا که «تعزیر» به معنای بدون قید و غیر متعین است، اما «منصوص» به معنای محدودیت و منصوصیت به محدوده و میزان است و بیشتر با تعریف «حدّ شرعی» هماهنگی دارد. 📝 در واقع، معنای لغوی فعل مجرد از این ریشه، بالا بردن، ارتفاع دادن به منظور رساندن مفهوم است. همچنین «نصص» در کلام و سخن یعنی به غایت و منتهای یک مدلول رساندن و تبیین معنا و مفهوم اطلاق می‌شود. 📝 واضح است که این دو عنوان در کنار یک‌دیگر تناقض آشکار است. شهید ثانی برای حل این چالش، از قید «غالباً» در تعریف تعزیر استفاده کرد و افرادی از تعزیرات را از تعریف مرسوم و رایج تعزیر مستثنی کرد. ✅ متن کامل: http://ihkn.ir/?p=27551 ـ_ـ_ـ_ـ_ـ_ـ_ـ_ 🔳 با همراه باشید 🆔 @meftahandishe_com