بسم الله الرحمن الرحیم ترجمه و تفسیر آیه به آيه سوره کهف آیه 29 اعوذ بالله من الشیطان الرجیم وَقُلِ الْحَقُّ مِن رَّبِّكُمْ فَمَن شَاء فَلْيُؤْمِن وَمَن شَاء فَلْيَكْفُرْ إِنَّا أَعْتَدْنَا لِلظَّالِمِينَ نَاراً أَحَاطَ بِهِمْ سُرَادِقُهَا وَإِن يَسْتَغِيثُوا يُغَاثُوا بِمَاء كَالْمُهْلِ يَشْوِي الْوُجُوهَ بِئْسَ الشَّرَابُ وَسَاءتْ مُرْتَفَقاً ترجمه : و بگو: حقّ از سوى پروردگار شما رسيده است، پس هر كه خواست ايمان آورد و هر كه خواست كافر شود. همانا ما براى ستمگران آتشى مهيّا كرده ايم كه (شعله هايش) همچون سراپرده اى آنان را فراگرفته و چون پناه خواهند، با آبى (مانند مس) گداخته كه چهره ها را بريان مى كند يارى مى شوند! چه بد نوشيدنى و چه بد جايگاهى است! نکته ها: آيه، گويا پاسخ به كسانى است كه براى ايمان آوردنشان، شرط و شروط مى گذارند و مى گويند: شرط گرويدن ما آن است كه فقرا را طرد كنى. گرچه مردم در انتخاب ايمان و كفر مختارند، ولى بايد بدانند كه سرانجام كفر، عذاب سوزان قيامت است. «سُرادِق» يعنى سراپرده، وتنها يك بار در قرآن آمده است، آن هم درباره دوزخيان. امام رضاعليه السلام به يكى از كارمندان طاغوت فرمود: اگر از كوه بيفتم و قطعه قطعه شوم، بهتر از آن است كه كارگزار طاغوت باشم، مگر آنكه مشكلى از مؤمنان بگشايم. سپس فرمود: خداوند، كارگزاران طاغوت را در سرادقى از آتش قرار مى دهد تا از حساب خلايق فارغ شود. پیام‌ها : - تنها سرچشمه ى حقّ خداوند است. «الحقّ من ربّكم» - تقاضاى طرد فقراى مؤمن حقّ نيست، بلكه حقّ آن است كه از طرف خدا باشد. «قل الحقّ من ربّكم» - گرايش و عدم گرايش مردم، در حقّانيّت دين تأثيرى ندارد. «قل الحقّ من ربّكم فمَن شاء فليؤمن و مَن شاء فليَكفر» - پيامبر مسئول ابلاغ است وانسان ها در پذيرش ايمان و كفر آزادند. «فمَن شاء فليؤمن و مَن شاء فليفكر» متاع كفر و دين، بى مشترى نيست گروهى آن، گروهى اين پسندند - كفر، ظلم به خويشتن است. «فليكفر، اَعتدنا للظالمين» - دوزخ، از هم اكنون آماده است. «اَعتدنا» - سرنوشت انسان در گرو گرايش ها و اعمال اوست. «اَعتدنا للظالمين ناراً احاط بها سُرادقها» شهوات و مفاسدى كه انسان را فرامى گيرد، در آخرت آتشى است كه او را احاطه مى كند. - توجّه به فرجام شوم كافران، نقش مهمى در تربيت انسان دارد. «للظالمين ناراً احاط بها...» - معاد، جسمانى است. «يَشوِى الوجوه»