بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيم ترجمه و تفسیر آیه به آيه سوره حج آیه 36 اعوذ بالله من الشیطان الرجیم وَالْبُدْنَ جَعَلْنَاهَا لَكُم مِّن شَعَائِرِ اللَّهِ لَكُمْ فِيهَا خَيْرٌ فَاذْكُرُوا اسْمَ اللَّهِ عَلَيْهَا صَوَافَّ فَإِذَا وَجَبَتْ جُنُوبُهَا فَكُلُوا مِنْهَا وَأَطْعِمُوا الْقَانِعَ وَالْمُعْتَرَّ كَذَلِكَ سَخَّرْنَاهَا لَكُمْ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ (36) ترجمه : و (قربانى كردن) شترهاى چاق را براى شما از شعائر الهى قرار داديم، در آنها براى شما خير است، پس (هنگام قربانى) نام خدا را بر شتران در حالى كه ايستاده اند ببريد، پس چون به پهلو افتادند (و جان دادند) از (گوشت) آنها بخوريد و به فقير قانع و فقيرى كه روى سؤال ندارد اطعام كنيد، بدين گونه حيوانات قربانى را براى شما (رام و) مسخّر كرديم، تا شايد شكرگزارى كنيد. نکته ها: «بُدن» جمع «بُدنَة» است به معناى شتر سالم و فربه، و «صَوافّ» حيوانى است كه زانوى خود را صاف نگاه داشته است. جمله ى «وَجَبتْ جنوبها» يعنى استقرار به پهلو و كنايه از جان دادن حيوان است. «قانع» فقيرى است كه قانع است و «مُعتَرّ» فقيرى را گويند كه نيازمند است امّا حرفى به زبان نمى آورد، ولى به قصد كمك گرفتن از كنار شما عبور مى كند. [34] در اسلام، هر جا مسأله خوردن مطرح است، در كنارش وظيفه ديگرى نيز ذكر شده است: «كُلوا... ولاتسرفوا» [35] بخوريد ولى اسراف نكنيد. «كُلوا... واطعموا» [36] بخوريد و به ديگران بخورانيد. «كُلوا... واعلموا» [37] بخوريد و عمل صالح انجام دهيد. «كُلوا... واشكروا» [38] بخوريد و سپاس گزاريد. 34) تفسير نورالثقلين ؛ كافى، ج 3، ص 499. 35) اعراف، 31. 36) حج، 36. 37) مؤمنون، 51. 38) سبأ، 15. پیام‌ها : - در بزرگداشت شعائر الهى، سخاوت مندانه خرج كنيد. «والبُدن» («بُدن» به معناى شتر چاق است) - عرب جاهلى مى پنداشت كه از گوشت قربانى نبايد استفاده كند. «فكلوا» - در تعظيم شعائر دينى، مهم توجّه وعنايت الهى است، خواه نسبت به جماد باشد، خواه نسبت به حيوان. «اِنّ الصفا و المروة من شعائر اللّه»، «والبُدن... من شعائر اللّه» - احكام دينى بايد از طريق وحى معيّن شود. «جعلنا» - در شعائر الهى، منافع انسان ها نيز تأمين است. «لكم» (برخلاف قربانى در راه بت ها و يا ريخت وپاش هاى مسرفانه) - در مكتب تربيتى اسلام، در تغذيه نيز خدا مطرح است. «فاذكروا اسم اللّه» - بهترين روشِ قربانىِ شتر، نحر آن در حال ايستاده است. «صَوافّ» - تا جان در بدن حيوان هست، مصرف گوشتش ممنوع است. «فاذا وَجَبت جُنوبها فكلوا» - گوشت قربانى بايد تقسيم شود. (بين خود و ديگران) «كلوا - اطعموا» - به تمام گروه هاى بى بضاعت رسيدگى كنيد. «القانع - المعترّ» - قربانى در مكانى انجام گيرد كه محل عبور فقرا باشد. «المعترّ» - رام بودن و مسخّر بودن حيوانات، خوردن گوشت قربانى واطعام به ديگران، ذِبح ونَحر حيوانات در مراسم حج واخلاص ورنگ الهى داشتن، نعمت هايى است كه بايد شكرگزارى شود. «لعلّكم تشكرون»