بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيم ترجمه و تفسیر آیه به آيه سوره مؤمنون آیات 101 و 102 اعوذ بالله من الشیطان الرجیم فَإِذَا نُفِخَ فِي الصُّورِ فَلَا أَنسَابَ بَيْنَهُمْ يَوْمَئِذٍ وَلَا يَتَسَاءلُونَ (101) فَمَن ثَقُلَتْ مَوَازِينُهُ فَأُوْلَئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ (102) ترجمه : پس آن گاه كه در صور دميده شود، در آن روز نه ميانشان خويشاوندى است و نه (از حال يكديگر) سؤال مى كنند. پس كسانى كه كفّه ى اعمالشان سنگين باشد، ايشان همان رستگارانند. آیه 103 وَمَنْ خَفَّتْ مَوَازِينُهُ فَأُوْلَئِكَ الَّذِينَ خَسِرُوا أَنفُسَهُمْ فِي جَهَنَّمَ خَالِدُونَ (103) ترجمه : و كسانى كه كفّه ى اعمالشان سبك باشد، پس آنان كسانى هستند كه سرمايه ى وجود خود را از دست داده اند و هميشه در جهنّم مى مانند. نکته ها : سؤال: در بعضى آيات آمده است كه در قيامت مردم از يكديگر سؤال مى كنند، «واَقبل بعضهم على بعض يَتسائلون» [107] و يا اهل بهشت از دوزخيان مى پرسند: چه چيز باعث شد كه شما به دوزخ در آييد؟ «ما سَلكَكم فى سقر» [108] پس چرا در آيه ى مورد بحث مى فرمايد: مردم از يكديگر سؤال نمى كنند «و لا يتسائلون» دليل اين تفاوت چيست؟ پاسخ: اين دو مطلب با هم منافاتى ندارند؛ در مورد اوّل كه مى فرمايد: «مردم از همديگر سؤال مى كنند» اين مربوط به پس از رسيدگى به حساب و كتاب است و درباره ى اهل بهشت و دوزخ است كه مطالبى از يكديگر مى پرسند، ولى آيه ى مورد بحث درباره ى آغاز قيامت و زمان حساب و مرحله ى پيش از ورود مردم به بهشت يا دوزخ است كه مى فرمايد: از يكديگر سؤال نمى كنند. [109] 107) صافات، 27 ؛ طور، 25. 108) مدثّر، 42 . 109) الميزان، ج 15، ص 69 . پیام‌ها : - آغاز رستاخيز با نفخ صور است. «فاذا نفخ... فلا انساب» - در قيامت، اسناد افتخار دنيوى محو مى شود. «فلا انساب بينهم» - همه ى عمل هاى دنيوى حساب و كتاب دارند. «فمَن ثَقُلت - و مَن خَفّت» - براى هر كارى ميزانى است. «مَوازينه» - بزرگ ترين خسارت انسان، هدر دادن عمر و استعدادهاى خويش است. «خسروا انفسهم» - رستگاران، كسانى هستند كه براى قيامت ذخايرى داشته باشند. «هم المفلحون»