شما چرا ماتم گرفته اید؟! [ماتم بردگان وفادار غرب در ایران] 1🔸- برقراری دوباره روابط سیاسی ایران و عربستان به یک بمب خبری شبیه بود که روز جمعه با سر و صدای زیاد در جهان منفجر شد و بلافاصله پس از انفجار به خبر اول تمامی رسانه های دنیا تبدیل شد و مقامات رسمی و مطرح جهان سیاست را به اولویت اظهار نظر درباره آن ملزم کرد. نگرانی همراه با خشم و عصبانیت آمریکا، رژیم صهیونیستی و برخی کشورهای اروپایی از این رخداد به اندازه ای گسترده و فراگیر بود که به سختی می توان نمونه مشابهی از آن را آدرس داد. تیتر اول کیهان دیروز به این موضوع اختصاص یافته و در آن به مواردی از این اظهار نظرها پرداخته ایم که نه فقط خواندنی است، بلکه شگفتی آفرین و عبرت انگیز نیز هست. در وجیزه پیش روی اما، به نکته ای اشاره داریم که در سیاست خارجی دولت سیزدهم بر آن تاکید شده است و توجه به آن می تواند در آینده نیز گره گشا باشد. بخوانید! 2🔹- دولت آقای روحانی و تمامی دولت هایی که مدعیان اصلاحات در راس آن بودند، هر اقدام و حرکتی در سیاست خارجی را به جلب نظر آمریکا و متحدان اروپایی آن گره می زدند و بارها به صراحت اعلام کرده بودند که بدون جلب موافقت «کدخدا»! (لقبی که جناب روحانی به رئیس جمهور آمریکا داده بود) انجام هیچ حرکتی در منطقه امکان پذیر نخواهد بود! توافق اخیر ایران و عربستان نه فقط بدون جلب رضایت و نظر آمریکا صورت پذیرفت بلکه در این توافق، آمریکا و متحدانش از صحنه نیز حذف شده اند. واقعیتی که آمریکا و اروپا و رژیم صهیونیستی با عنوان ضربه ای بزرگ بر موقعیت و حیثیت خود در منطقه از آن یاد می کنند و تقریبا هیچیک از مقامات کنونی و سابق آمریکا و رژیم صهیونیستی را نمی توان یافت که از چرخش عربستان به سوی ایران و حذف آمریکا از مناسبات منطقه عصبانی نشده باشند. کافی است نیم نگاهی به انبوه گزارش هایی که خبرگزاری های معتبر دنیا در این خصوص مخابره کرده اند بیندازید تا از شدت ضربه ای که توافق اخیر بر موقعیت و جایگاه آمریکا در منطقه وارد کرده است، آگاهی بیشتری داشته باشید. 3🔸- برخی از مدعیان اصلاحات که در عصبانیت از توافق اخیر با دشمنان تابلو دار ایران شانه به شانه می سایند، استقبال کیهان از این توافق را با مخالفت های قبلی در دوران دولت آقای روحانی کنار هم نهاده و نتیجه گرفته اند که کیهان در اصول پیشین خود تغییراتی داده است! این برداشت اگرچه بسیار ابتدایی و در خوشبینانه ترین حالت، ناشی از کم فهمی آنها نسبت به واقعیت ماجرا و مقایسه کودکانه صورت مسئله به جای نگاه به مفهوم مسئله است ولی با این وجود اشاره به نکاتی در این باره خالی از فایده نیست؛ مدعیان اصلاحات توافق با عربستان را اولا در بستر موافقت آمریکا و ثانیا با پذیرش شروط عربستان پیشنهاد می کردند! به بیان دیگر، محدودیت توان موشکی کشورمان، دست کشیدن از حمایت نیروهای مقاومت منطقه و از جمله، پذیرش سلطه عربستان و امارات بر یمن! کنار نهادن حق حاکمیت ایران بر سه جزیره تنب بزرگ و کوچک و ابو موسی! پیوستن به دیدگاه کشورهای دست نشانده عربی درباره موجودیت رژیم صهیونیستی و... پیشنهاد می کردند. در این حالت به همان اندازه که مخالفت سرسختانه کیهان با توافق پیشنهادی عربستان (بخوانید آمریکا و اسرائیل) بسیار طبیعی، منطقی و وطن دوستانه بود، موافقت مدعیان اصلاحات با شرایط یاد شده فاجعه بوده است. در توافق اخیر اولا آمریکا از مناسبات منطقه حذف شده است، ثانیا، عربستان به این واقعیت پی برده که نمی تواند روی دیوار آمریکا یادگاری بنویسد و برخلاف روال گذشته به حذف آمریکا از مناسبات منطقه تن داده است و ثالثا (مهم تر از همه) آن که از پیش شرط های دیکته شده آمریکا برای رابطه با ایران دست کشیده و با ایران روی خواسته های مشترک و منطقی به توافق رسیده است و رابعا به طرح اسرائیلی موسوم به «آبراهام» برای پیوند با اسرائیل در مقابل ایران، پشت پا زده است تا آنجا که دیروز روزنامه صهیونیستی «آحارونوت» نوشت: «عربستان در توافق با ایران به صورت اسرائیل تف انداخته است»!