موشک‌های ایرانی با «سوخت ژله‌ای» چابک‌تر و قدرتمندتر از گذشته می‌شوند/ نسل جدید ماهواره‌برهای بومی آماده صعود به مدارهای بالاتر ┈┈┈┈┈┈┈•4️⃣•┈┈┈┈┈┈ 🔻« تصویر بالا » : سجیل - موشک ایرانی با برد دو هزار کیلومتر و پیشران سوخت جامد 🔹در بحث سوخت جامد، ذکر یک مثال در ابتدا شاید خالی از لطف نباشد. پیشران جامد در حقیقت یک پدیده جدید نبوده و به نوعی باروت را می توان اولین سوخت جامد به حساب آورد که انفجار آن و ایجاد نیرو می تواند انواع گلوله ها را به حرکت در آورد. در سالهای اخیر انواع مختلفی از سوخت های جامد توسعه پیدا کرده اند که بیشتر برای راکت ها و موشک در حوزه نظامی و فضایی به کار می رود. در حال حاضر ترکیباتی بر اساس آمونیوم نیترات، پتاسیوم یا بر اساس ترکیبات مواد منجره سری RDX یا HMX ساخته می شود. موشک های سوخت جامد به صورت کلی زمان آماده سازی و پرتاب کم تری را در اختیار کاربران خود می دهند و البته در عین حال در مقایسه با گزینه های سوخت مایع گران تر هستند. 🔹به صورت کلی و برای استفاده در گزینه های رزمی و با توجه به نیاز به واکنش سریع سیستم های پیشران سوخت جامد طرفدار بیشتری دارند. در جمهوری اسلامی ایران می توان از خانواده موشک های سری فاتح 110 یا سجیل به عنوان گزینه های سوخت جامد معروف نام برد. ولی این تمام قصه سوخت های موشکی نیست. ادامه گزارش ویژه در پست بعدی ⬇️⬇️⬇️ @جنات_نعیم ┈┈┈•🌸🍃•┈ @jannat_naaim ┈•🍃🌸•┈┈┈