‏هرگاه سیاستمداران اصولگرا به طمع جذب ظرفیت اجتماعی جریان لیبرال، با جریان انقلابی فاصله‌گذاری کرده و راه مدارا با لیبرالیسم در پیش گرفتند، هم چوب را خوردند، هم پیاز را. مطالعه تاریخ مانع خبط و خطا نیست، اما حتما باید پیش از انتخاب هر مسیری، راه‌های رفته گذشتگان را مرور کرد. ‏اختلاف ما با لیبرال‌ها یک رقابت انتخاباتی نیست که پس از پیروزی کنار گذاشته شده و همدلی جایگزینش شود. به تعبیر شهید بهشتی، این اختلاف به دو بینش مربوط می‌شود که یکی ملتزم به کتاب و سنت است و دیگری بریده از آن. مرحوم هاشمی مثال بزرگ شخصیتی است که درصدد جذب لیبرال‌ها برآمد و هضم شد.