💢 حاکمیت اقلیت پیر و مرفه؛ ثمره دموکراسی انگلیسی 🔻 بوریس جانسون در حالی از مقام نخست‌وزیری انگلیس کناره‌گیری کرد که بر اساس قوانین جاری در این کشور، انتخاباتی سراسری برای جايگزینی او برگزار نشد و لیز تراس از بین هم‌حزبی‌های او برگزیده شد. 🔻 قوانین انگلستان در زمان استعفای نخست‌وزیر، مراجعه به آراء را محدود به اعضای حزبی می‌کند که در انتخابات سراسری حائز اکثریت شده‌اند، لذا در صورتی‌که حزبی شرایط دبیرکل و منتخب خود را برای ادامه کار در این سمت و پست نخست‌وزیری مخدوش تشخیص دهد او را وادار به استعفاء می‌کند تا جانشین جدید او از میان حزب حاکم و صرفاً با رأی اکثریت اعضای همان حزب انتخاب شود. اگر چه در نگاه اول به نظر می‌رسد این روش حزب پیروز را به عنوان شخصیت حقوقی مسئول امور کشور قلمداد می‌کند، اما با توجه به اینکه پست نخست‌وزیری برای اقلیت و اکثریت مردم و به اصطلاح ملت انگلستان تصمیم‌گیری خواهد کرد در واقع رابطه حقوقی خود را با اقلیتی که به آن حزب رأی نمی‌دهند قطع می‌کند و نخست‌وزیر عملاً نمایندگی تعداد معدودی را که عضو رسمی حزب حاکم هستند به عهده می‌گیرد. 🔻 در انگلستان کنونی این تعداد حدود ۱۶۰ هزار نفر از اعضای حزب سیاسی حاکم یعنی حزب محافظه‌کار می‌باشند. این در حالی است که ۴۷ ميلیون نفر در انتخابات سراسری گذشته برای رأی دادن ثبت‌نام کرده بودند. 🔻 این مدل از دمکراسی مثله شده در انگلستان که در محدوده تنگِ سلطنت موروثی نیز محصور است امسال بیش از هر زمان دیگر مورد انتقاد نسل خردگرا و جدید انگلستان قرار گرفت. 🔻 کشوری چون انگلستان که مدعی حمایت از ارزش‌های دموکراسی است با ادعای اولویت رعایت حقوق بشر در نظام‌های سیاسی بارها با این بهانه اقدام به پرونده‌سازی، تهییج به آشوب و اعتراضات خیابانی و حتی جنگ علیه سایر کشورها نموده، اما هیچگاه حاضر به پاسخگویی به مطالبات شهروندان خود در این زمینه نیست. 🔻 لندن چگونه می‌تواند نگاه منفعت‌طلبانه اقلیت سه دهم درصدی از جمعیتش را به رسمیت بشناسد در حالی‌ که برای سایر کشورها نسخه دموکراسی و حق تعیین سرنوشت با انتخابات آزاد می‌نویسد؟ 🔻 نتیجه عملی دموکراسی ۱۶۰ هزار نفری سال‌هاست که در عملکرد دولتمردان انگلیس بروز و ظهور یافته، چنانچه در ماه‌های اخیر در حالی مردم انگلیس تاوان حمایت تمام قد دولتمردانشان از جنگ به جای گفتگو در اوکراین را می‌پردازند که اسناد و مدارک نشان می‌دهد که همزمان میلیاردها دلار به جیب سرمایه‌داران در قالب تولیدکنندگان تسلیحات و آنچه تأمین کنندگان انرژی می‌نامند واریز شده و ثروتی هنگفت برای آنان رقم خورده است. 🔻 این در حالی است که تورم دو رقمی و بحران غذا و انرژی زندگی را برای میلیون‌ها شهروند انگلیسی سخت کرده و نسخه تجویزی دولت برای آنها جز این نیست که: «چاره‌ای جز تحمل هزینه‌ها ندارید.»