بسم ربّ الحسین 🕌سرُّالاسرار کربلا در عطش پنهان است 💧هر قیامتی تو کربلا شد از سَرِ عطش بود 🕌حقیقت عطش در ساحت معرفت به نورانیّت قرن هاست که خیلی از مُحبّین خواسته اند که به کاروان مُصارعُ العُشّاق، ملحق و با آنها وارد وادیه کربلا بشن! اما به معنی حقیقی کلمه، اقلیّتی عطش حقیقی ورود به این وادیه را داشتند! عطشی که آتش آن از درون شعله هایش، برون را بسوزاند! آتش شور و شیدایی و عشق! کربلا وادیه ایست که حضرت اباعبدالله الحسین علیه السلام که صاحب مقام خلیفه الله مطلق هستند وقتی می‌خواهد وارد شود می‌ فرماید: اللَّهُمَّ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ مِنَ الْكَرْبِ وَ الْبَلَاءِ چرا که اینجا کرب ِ عشق و بلای مُحبّت است مگر هر کسی را در اینجا راه می‌دهند؟! مقام کربلا خیلی مقام متعالی است! ما ورای اعلی علّیین است! اگر امام علیه السلام را مقیّد به این جسم خاکی بدانی! خوب بلکه حضرت با من و شما فرقی ندارد! او هم پاهایش بر روی خاک گرم کربلا و بدنش گرفتار دیو و دادن و سنگ و نیزه و شمشیر و خنجر!!!..... آری! اگر چه امام حسین علیه السلام پاهایش بر روی خاک و شن گرم کربلا بود اما قَدُّ و قامتش بر کرسی عالم اسماء الله تکیه زده بود! وجودش از مافوق عرش اسماء الله(مقام ممسوس) استیلا و سلطنت داشت و دارد بر کل ماسوی الله! امام حسین علیه السلام که از آن لامکان و لازمان قاب قوسین و اوادنی، از آن عالم سدرالمنتهی، حقیقت نوری اسماء الله، مدام بر قلبش تجلّیِ اعظم دارد و به سبب این تجلّی مستمر و مستقر در مقام فاعلیّت، رزق و روزی و حیات و ممات و هدایت و خلقت ماسوی الله در ید قدرت اوست! پس وقتی که حضرت اباعبدالله الحسین علیه السلام در روز عاشورا می‌فرماید: هل مِن ناصر یَنصُرُنى! اینگونه نیست که هرکسی که خواست برخیزد و لبیک گوید و به اینجا بیاید و به این مقام وارد شود که اینجا وادی عشق مطلق است! مگر وقتی خدای متعال در قرآن از مومنین طلب یاری میکند! یعنی خدا عاجز و نیازمند است!... یاری خدا یعنی تو هم بیا به آغوش مَنِ خدا که اصلاً تو رو برای همین خلق کردم که بیایی در آغوش خودم! مَنِ خدا منتظرت هستم که زندگی ات، حیات ومماتت، تو رو به آغوش من برسونه! برآورده کردن انتظار مَنِ خدا همون یاری خداست!...این انتظار حقیقت عشق و عاشقی و معشوقه ایست! حالا حضرت اباعبدالله الحسین علیه السلام هم خلیفه همین خداست(خلیفه الله) لذا امام‌ در وادیه کربلا بر کرسی عالم اسماء الله، بر طاق عرش الرحمن قائم شد و قیامتی در عالم اعلی علّیین بپا کرد و در آنجا ایستاد و گفت: هرکس حریف ماست پس بسم الله بیاید و قدم بگذارد!... تمام انبیاء و اولیاء و اوصیاء و ملائکة الله و اجنّه و قوای عالم همگی گفتند که یا اباعبدالله الحسین علیه السلام ما هستیم! حضرت با دست اشاره کرد که نه! اینجا وادی عشق مطلق است، اذن خواستند که بیایند و کمک کنند! حضرت از باب شفقت به ایشان گفت که نه، اینجا جای شما نیست ۷۲ نفر می‌توانند به اینجا بیایند عباس بن علی علیه السلام است که می‌تواند به اینجا بیاید، زینب سلام الله علیهاست که میتواند به اینجابیاد،شاهزاده علی اکبر است که میتواند به اینجا بیاید!! اینها مصارع العشاق بودند! تازه همه ۷۲ نفر تحت قُبِّه ی نوری حضرت توانستند به وادیه علی الاطلاق ملحق شوند! اینجا امام حسین علیه السلام است که پشت عباس علیه السلام را به خاک کربلا میزند! وگرنه شمر کجا و عباس ابن علی علیه السلام کجا می توانست ایشان را به زمین بیندازد!... ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌🛑📢 #از_اینکه_با_انتشار_مطالب_از_ما_حمایت_میکنید_سپاسگذاریم 🆔 @mesagh