🛑📢ابوزهره در تمجید از سجایاى اخلاقى «امام صادق (علیه السلام)» چه گفتارى دارد؟ (بخش دوم و پایانی) 🔸استاد محمد ابوزهره در تمجید از سجایاى اخلاقى و مکارم «حضرت امام صادق (علیه السلام)» سخنانى در کتاب خود «الامام الصادق (علیه السلام)» آورده که ما بخشى از آن را در اینجا ذکر مى کنیم: 💠بردبارى و گذشت امام صادق (علیه السلام) 🔹ابوزهره در این زمینه مى نویسد: #امام_صادق (علیه السلام) مردى باگذشت و کریم بود، و هرگز زشتى و اسائه ادب را مقابله به مثل نمى کرد؛ بلکه با عمل بهتر، آن را جواب مى داد، و در این کار به دستور خدا عمل مى کرد که فرمود: «اِدْفَعْ بِالَّتِی هِیَ أَحْسَنُ فَإِذَا الَّذی بَیْنَکَ وَ بَیْنَهُ عَداوَةٌ کَأَنَّهُ وَلِیٌّ حَمِیمٌ؛ [۱] بدى را با نیکى دفع کن، ناگاه (خواهى دید) همان کس که میان تو و او دشمنى است، گویى دوستى گرم و صمیمى است». و همیشه مى فرمود: «اذا بلغک عن أخیک شىء یسؤک، فلاتغتم؛ فان کنت کما یقول القائل، کانت عقوبة قد عجلت، و ان کنت على غیر ما یقول، کانت حسنة لم تعملها؛ هرگاه از برادرت به تو چیزى رسید که تو را ناراحت مى کند، غمگین مشو؛ زیرا اگر آنطور که او مى گوید هستى، اسائه او عقوبتى است که در آن تعجیل شده، و اگر آنطور که او مى گوید نیستى، اسائه او براى تو حسنه اى خواهد بود که تو آن را انجام نداده اى». 🔹او با افرادى که معاشرت داشت یا آنها که خدمتکار او بودند با مدارا و مهربانى رفتار مى نمود. در این زمینه روایت شده که حضرت غلام خود را به دنبال کارى فرستاد ولى او کندى کرد. حضرت به دنبال او به راه افتاد. او را مشاهده کرد که به خواب فرو رفته است، لذا بر بالاى سر او نشست و شروع به باد زدن او نمود، تا آن که بیدار شد. حضرت به او فرمود: این طور نمى شود، هم شب مى خوابى و هم روز، شب براى تو باشد و روز براى ما... . روایت شده که هر گاه به او خبر مى رسید که شخصى پشت سرش دشنام داده است بر مى خاست و آماده نماز مى شد و نمازى طولانى به جاى مى آورد، آن گاه از خداوند طلب مى کرد که آن شخص را مؤاخذه نکند. 🔹حضرت فرمود: «ما نقص مال من صدقة، و مازاد عبد بالعفو الاّ عزّا، و من تواضع لله رفعه الله؛ هیچ مالى با صدقه دادن کم نشد، و هیچ بنده اى با گذشت کردن، جز بر عزت خود نیفزود، و هر کس براى خداوند تواضع کند خداوند او را بالا مى برد». همانا #حلم و #گذشت، اخلاق رهبران و داعیان به حقّ است، همان گونه که خداوند متعال فرمود: «اُدْعُ إِلى سَبِیلِ رَبِّکَ بِالْحِکْمَةِ وَالْمَوْعِظَةِ الْحَسَنَةِ وَ جادِلْهُمْ بِالَّتِی هِیَ أَحْسَنُ؛ [۲] با حکمت و اندرز نیکو، به راه پروردگارت دعوت نما! و با آن ها به روشى که نیکوتر است، استدلال و مناظره کن!»؛ همان گونه که خداوند به پیامبرش و هر هدایت گر و هر مؤمنى امر کرده و فرمود: «خُذِ الْعَفْوَ وَ أْمُرْ بِالْعُرْفِ وَ أَعْرِضْ عَنِ الْجاهِلِینَ؛ [۳] به هر حال با آن ها مدارا کن و عذرشان را بپذیر، و به نیکى ها دعوت نما، و از جاهلان روى بگردان و با آنان ستیزه مکن». پی نوشت‌ها؛ [۱] سوره فصلت، آیه ۳۴ [۲] سوره نحل، آیه ۱۲۵ [۳] سوره اعراف، آیه ۱۹۹ 📕اهل بیت از دیدگاه اهل سنت، على اصغر رضوانى، مسجد مقدس جمکران، قم، ۱۳۸۵ ه.ش، ص ۹۴ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) #امام_صادق