🕌🏴بسم رب الحسین🏴🕌 #عطش_در_ساحت_معرفت_به_نورانیّت #صورت_باطنی_عطش_مقام_حلَّت_بفنائِک عشق مطلق از هر قیدی منزّه است! وقتی قرار است راهی بارگاه حضرت معشوق شوی او که غنی به ذات است و صاحب عزّت، پس باید نزد این پادشاه مطلق، جز فقر و عطش چیز دیگری نبریم!... عطش، سِرُّالقدر کربلاست! عطش، سرّالاسرار عاشوراست! در کربلا همه جا سخن از عطش است، عطش غوغایی به پاکرده در کربلا! هرکه عطش با خود آورد توفیق یافت که به وادیه کربلا وارد شود!... عطش بود که در کربلا مصارع العشاق را به مقام هویّت رساندُ فانی و باقی در نور امیر کربلا نمود، عطش بود که کربلا تعیّنات و تعلّقات اصحاب را فرو ریختُ آنها را مستغرق در حیرتُ هیمانُ بیهوشیُ نمود! امّا دوباره این نور حسینی بود که آنها را به هوش آوردُ خود را در مرتبه عالی تر از حیات دیدند! عطش بود که اصحاب را به خیلِ مصارعُ العشّاق واصل نمود! عطش بود که در ارض کربلا، رستاخیز اکبر بپاکرد! عطش بود که آن به آن، اصحاب را سیر دادُ سیر دادُ سیرداد تا اینکه به انکشاف نور احدی هوالاول و الاخر و الظاهر و الباطن نائِل آمدند! عطش بود که چشم حیوانی و شیطانی اصحاب را بست و بصر باطنی شان به وجه حسین علیه السلام باز نمود! روز عاشورا، عطش قائِم بود و قیامتی برپا کرد! لب های تَرَک خورده و دهان نفتیده و جگر سوخته ی مصارع العشاق، نمودِ فقری بود که به بارگاه سلطان وجود، امیری حسین و نعم الامیر آوردند! این عطش، فرو ریخت غالب ها و تعیّنات را تا نور حسینی قائِم شود و قیامتی در موطن حقیقی مصارع العشاق بپا کند! عطش، حبلی شد تا جانِ مصارع العشاق را تا مقام حلَّت بفنائِک سیر دهد! روز عاشورا که عطش غالب شده بود حلقه ی وصل اصحاب را تنگ تر کرد! احوالات اصحاب، نشان از واصل شدن به خیل مصارع العشاق بود! عشق در کربلا معنی نشد مگر تحت قُبِّه ی حلّت بفنائِک!... تمام شهدای کربلا که به مقام حلّت بفنائک واصل شدند، در واقع هر کدام یکی از مراتب و شئونات وجودی حضرت اباعبدالله الحسین علیه السلام اند و هر شیعه و محبّی می تواند در مرتبه ی حضرت عشق حسین علیه السلام فِنا و با او در قیامت محشور شود و جزئی از مراتب وجودی ایشان باشد! پس دریاب سِرُّالقدر این حقیقت را که فرمود: زیر قُبِّه ی حرم ارباب، دعا مستجاب است! وقتی با عطش به وادیه کربلا و حرم وارد و واصل به مقام حلَّت بِفنائِک شدی! یعنی آنی که در میانست نور حسین است نه تو! آنی که میان نفس و قلب تو قائِم است نور حسین است نه تو! حالا مگر در مقام حلّت بفنائِک میشود حسین علیه السلام دعا کند و مستجاب نشود!.... اما در میان شهدای کربلا، حضرت اباالفضل علیه السلام در بالاترین مرتبه ی وجودیِ حضرت امام حسین علیه السلام است، مقام قرب مطلق و آن مرتبه ی احدی روح حسین ابن علی علیه السلام، متعلّق به حضرت اباالفضل علیه السلام است! یوم القیامه عاشورا در میان رستاخیز کربلا هریک از شهدا لحظه ی فِنا داشتند و فنای حضرت ابوالفضائل عباس ابن علی ابن ابیطالب علیه السلام در امام حسین وقتی بود که تیر بر مشک خود و آب که نه! آبروی ام البنین بر روی زمین ریخت و شکستُ از اسب افتاد و نتوانست خود را نگه دارد و گفت: یا أخا أدرِک أخاک/ اهل ولایت و محبّت این لحظات حضرت عباس علیه السلام را نشان از اسرار و مقامات وجودی است که باید در ظرف زمانی محرم به آن اشاره کرد.... اگر تحت قُبّه ی سوره شوری باشی ثمره اش، عطش قُل لَّا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْرًا إِلَّا الْمَوَدَّةَ فِي الْقُرْبَىٰ[۱] 🌸مودّت = معرفت + محبّت + اطاعت🌸 پی نوشت: [۱] - شوری - آیه ۲۳ ---------------------------❀○❀--------------------------