🔺بخش سوم: دلایل نگرانی ایران از اوضاع متشنج قفقاز جنوبی چیست؟ 🔸نگرانی های جمهوری اسلامی ایران در پی بحران سالهلی اخیر قره باغ و تداوم کنونی آن را میتوان در چند مورد خلاصه کرد: 1- متاسفانه جریان های تجزیه طلب الاخصوص پان ترکیسم، فرصت را غنیمت شمرده و با طرح موضوعات کذایی، تلاش کردند بخشی از بحران را به داخل مرزها و استانهای آذری نشین ایران بکشانند. (لازم به ذکر است که قبلا هم آمریکاییها با علم به وجود اقوام آذری در دو طرف مرز ایران و جمهوری آذربایجان با ایده دستکاری حافظه تاریخی، ایجاد طرح " آذربایجان بزرگ یا آذربایجان جنوبی " را به عنوان یک طرح بی ثبات ساز در مقابل هر دو کشور در صورت نیاز، مدنظر داشته اند 2- جمهوری آذربایجان کشوری با اکثریت شیعه اما دولتی سکولار است. احتمال دارد که این فهم در ذهن تصمیم گیرندگان ایران به وجود آمده باشد که در صورت تداوم بحران، قدرت های جهانی که عمدتا جامعه مسیحیت را هم شکل داده اند، در کنار هم کیشان خود یعنی ارمنی ها قرار بگیرند. پس حمایت سیاسی ضمنی ایران در گذشته از جمهوری آذربایجان در به رسمیت شناختن قره باغ به عنوان جزیی از خاک آن کشور، نوعی توجیه ایدئولوژیک ( نه واقعبینانه) دارد. امروزه رویکرد سلبی و نامشروع باکو علیه تهران بر همگان مبرهن است.3- ظرفیت چالش زا جنگ قره باغ در درگیر کردن طیف متنوعی از گروه های مسلح رادیکال در کنار نیروهای نظامی متعارف دو طرف، میتواند زنگ خطر را برای امنیت ملی ایران به صدا در آورد 4- پس از تیرگی روابط رژیم صهیونیستی و ترکیه، آذربایجان جایگاه بارزی برای اسرائیل پیدا کرد. این نکته را وزیر دفاع سابق اسرائیل، بنیامین بن الیزر در کنست به صراحت اعلام کرد. اخیرا اسرائیل فعالیت های خود را در منطقه قفقاز جنوبی تشدید کرده است 5- حضور نیروهای تکفیری سوری در مناطق مجاور مرزهای ایران طی جنگ اخیر قره باغ که قبلا موضوع انتقال آنها توسط ترکیه در برخی منابع بررسی شده است، از اصلی ترین علل نگرانی ایران است. مضافا اینکه هم مسئولان ایرانی و هم مقامات کشورهای روسیه، فرانسه و آمریکا، حضور آنها را به صورت ضمنی در اظهارات خود تایید کرده بودند 6- تغییر نقشه ژئوپلیتیکی منطقه با فشار برای احیای کریدور زنگزور توسط آذربایجان و ترکیه ( وهمچنین در راستای طرح کریدور میانی و اتصال زمینی کشور های ترک زبان؛ در کنار حضور آتی و خزنده ناتو در این منطقه!) پایان