👊 چرا مطالبه «پاسخ سخت» صحیح است؟! حالا که ماجرای تلخ کرمان نیز به توالی پس از ترور شیخ صالح العاروری و سید رضی حسینی رخ داده مسأله نحوه یا اصل پاسخ پررنگ شده است که نیاز دیدم درباره آن بنویسم. اولا پر واضح است که چگونگی پاسخ به این نوع اقدامات و زمان آن امری تخصصی و در تشخیص کارشناسان درجه اول نظامی و امنیتی است. ثانیا اما پاسخ به هر حادثه باید در زمانی نه چندان دور و نیز اقدامی هم سطح همان باشد تا اثر اصلی یعنی «بازدارندگی» را ایجاد نماید. ثالثا اینکه می‌گویند هدف از زدن اینها کشاندن ما به جنگ است اشتباه است چون پاسخ این اقدامات امری مشروع در جهان است و اساسا اسراییل آمادگی ورود به جنگ با ما را در شرایط کنونی ندارد و آمریکا هم گارد جنگ با ما نگرفته است. رابعاً معتقدم ما در امکان پاسخ هم سطح مشابه در درون رژیم که البته اسان هم نیست بخاطر کم کاری ها دچار مشکل هستیم. خامسا و از آن مهمتر تفکر «پاسخ هزینه دارد» تفکر خطرناک و بزدلانه ای بود که سنگ بنای آن در شورای امنیت ملی دوران روحانی گذارده شد و در عدم پاسخ مناسب جدی به ترورها و خراب کاری های متعدد این چند سال چه در داخل ایران و چه منطقه خود را نشان داد! حال سوال این است که آیا مطالبه پاسخ سخت صحیح است؟‌ بله حتما هست! چون چنانچه گفتیم تفکری خطرناک و ترسو نمی‌فهمد که اگر پاسخ ندهی دایم خواهی خورد و به ذلت می افتی. آیا این به معنای ضعف نیروهای مسلح ماست؟ نه الزاما! یک تحلیل محافظه کارانه از کشور هست که این عدم پاسخ را مدیریت میکند و منافع ملی را در گروی سکوت یا پاسخ های غیرمستقیم بلندمدت تعریف می‌نماید که آن را باید با عمومی کردن مطالبه «لزوم پاسخ سخت بموقع» شکست!